www.ziyouz.com kutubxonasi
254
Itik qora-qora mujgon tikildi bag‘rimg‘a,
Manga bu foyda yetdi ko‘zi qorolardin.
Ko‘zum firoqida ko‘nglum yarolari kebidur
Ki, qon tarashshuh etar tinmay ul yarolardin.
So‘rung mening dog‘i ovora telba ko‘nglumni,
Kishi xabar desa ko‘yida mubtalolardin.
Yana junun bila ishqim fasonasin demangiz
Ki, men malul bo‘lubmen bu mojarolardin.
Qarib anosiru aflok tug‘madi farzand,
Bizing yigit kebi andoq ato-anolardin.
Zamona ahli vafosizdur, ey zamon ahli,
Zamone xush bo‘lingu yod qilmang olardin.
Iloji za’fim erur bir qadah may, ey soqiy,
Ki, noumid bo‘lubmen bori davolardin.
Gadolig‘ etti Navoiy aning visolini, lek
Shah etsa or, ne tong, benavo gadolardin.
500
Xarob erdim agar yori sitamkorim jafosidin,
O‘larmen bu zamon yori vafodorim azosidin.
Biri javri qazodur jonima, birga qazo yetti,
Xalos ermas kishi har hol ila tengri qazosidin.
Aning hajri dog‘i muhlik, munung dardi dog‘i qotil,
Nechuk jon eltkaymen buyla ikki ish arosidin.
Jafosidin munung charx etmasun bori meni mahrum,
Agarchi ayladi mahjur ul birning vafosidin.
Munung javru jafosi ro‘zgorimni qora qildi,
Bu mahzunni chiqarmay ro‘zgor aning qorosidin.
Aning hajri gar o‘lturdi, bu birning vasli tirguzdi,
Tirik bo‘lsam chiqa olmon munung shukri adosidin.
Tiriklik jonima bu ikki ishtin bir balo bo‘ldi,
Ajal, qutqar meni mundoq tiriklikning balosidin.
Kishiga bo‘lmasun bu nav’ ikki yorkim, o‘lgay
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |