Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

509

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 

www.ziyouz.com kutubxonasi 

259

Ey sabo, ovvora ko‘nglum istayu har yon boru,  

Vodiyu tog‘u biyobonlarni bir-bir axtaru. 

Topako‘r ani chu topsang, har qayon ozim esa,  

Boshig‘a evrul quyundek, dog‘i aldab qaytaru. 

Say’ etib kelur mening sari, vagar xud kelmasa,  

Ollida bedilligimning dostonin o‘tkaru.

Aytqilkim, sen xud itting, jon dog‘i chiqmoqtadur.

Boshima yetkur, vagar xud kelmas o‘lsa, yolbaru. 

Olakel var bo‘lsa Majnun shevayu beixtiyor,  

Qo‘ymayin o‘z ixtiyorig‘a, bu sari boshqaru. 

Kelturub, chok aylabon ko‘ksum, ani o‘rnig‘a sol,  

Meni bedillik baloyu mehnatidin qutqaru. 

Ushbu yanglig‘ istagil doim Navoiy ko‘nglini  

Kim, gar andin yetmasa, haqdin sanga yetkay qoru. 

510

Yig‘lamoq kam qilmadi bu diydai giryonda su,  

Ikki arig‘ ayrilib ne o‘ksugay Ummonda su. 

Yetmay el og‘zig‘a la’li obdoring jon berur,

Bu latofat birla yo‘qtur chashmai hayvonda su. 

Ne ajab ko‘rgach yuzung, ko‘p oqsa yoshimkim, bo‘lur  

Chashmalar ichra bahor ayyomida tug‘yonda su. 

Har ko‘zumdin goh su, gah qon oqar ko‘yung aro,  

To‘rt ariq oqqan masallik ravzai rizvonda su. 

Buzg‘udektur charx uyin ashkim, hamono yo‘q emish  

Nisficha olamni vayron aylagan to‘fonda su. 

Jong‘a shirindur o‘qung, vah, nayshakardurmu nayi,  

Yo magar jon shirasidin bo‘ldi ul paykonda su. 

Eyki dersen, la’li serobimg‘a ko‘p labtashnasen,  

Mundin o‘zga yo‘q ishim, to bo‘lg‘usidur jonda su. 

Soqiyo, maxmurluq og‘zim qurutmish, rahm etib,  

Boda gar yo‘qtur, solib ber sog‘ari davronda su. 

Shodlig‘ xayli, Navoiy ko‘ngliga tushmay o‘tung  

Kim, bu manzilning o‘ti ko‘ptur vale yo‘q anda su. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar