Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

www.ziyouz.com kutubxonasi 

160

Gar ishq zaxmig‘a vasl marham desangki qo‘ysun, 

Xijronda osru qilma besabru besukunluq. 

Har nechakim yuz o‘lsa hijronda za’faroni,  

G‘am yo‘q berur chu qon yosh ul yuzga lolagunluq. 

Bir jom ul pariyvash to tutti, kimki ko‘rdi

Aytur meni: erur bu yo mast, yo jununluq. 

Bu ishqi pok birla xirqamni huru rizvon  

Yirtishlar, qilurg‘a hullalarin yurunluq. 

Vasl istading, Navoiy, ofat boshingg‘a yog‘di,  

Boshingda qayda tushti bu tole ozmunluq. 

313

Ne haddim orzu qilmoq ul oy bazmida mahramliq,

Muyassar  bo‘lsa  xushtur,  itlari  xaylig‘a  hamdamliq. 

Meni devona qilg‘an vajhdin ani pariy dermen,  

Yana bir vajh bukim, tavrida kam ko‘rdum odamliq. 

Inon, tuz qomating haqqiyu ohimdin hazar qilg‘il

Ki, gulshan ichra nozuk naxlg‘a yeldin bo‘lur xamliq. 

Qotiq holimga charx aylab taponcha birla ko‘k yuzni,

Nujum ashkidin etti nilufar bargini shabnamliq. 

Manga bo‘l yorkim, ishq ahli birla husn eli ichra,  

Muqarrarlig‘ manga yetti, sanga tegdi musallamliq. 

Ne husnu nutq erur, yo rabki, zohir aylasang andin  

Quyoshqa tiyralig‘ bo‘lgay, ayon Isog‘a abkamliq. 

Zamon ahlini qotiqmu deyin yo sustkim, yo‘qtur  

Jafo ichra alarda sustlig‘, ahd ichra mahkamliq. 

Fano dayri gadoyimen, mayim eski safol ichra,  

Tamosho aylab, ey shayxlar, ko‘rung ul jom ila jamliq. 

Navoiy, dayr  piri nuktasin fahm etmasang,  mast o‘l,  

Nedinkim osru ko‘p voqi’dur ish sirrida mubhamliq. 

314

Ne haddim bor itingning poybo‘sin muddao qilmoq,

Manga basdur muyassar bo‘lsa yer o‘pmak, duo qilmoq. 

Ayog‘ingdur manga hojatki, gom urg‘ay mening sari,  

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar