www.ziyouz.com kutubxonasi
298
Toroj etibon dinu toqib bo‘ynuma zunnor,
Yuz yilliq kuffor hisobig‘a kivurdi,
Masti abadiy bo‘lg‘usi men yanglig‘ azalda,
Har kimki, fano dayrida bir jom sumurdi.
Ohim tutuni ko‘kdin ulug‘luqqa oshibtur,
Bu dudni ul oy g‘ami gardundin oshurdi.
Osuda sifatliq tiladim — piri tariyqat,
Davron elining ulfatidin tark buyurdi.
Xush bo‘lg‘ay agar tutsa Navoiy sari himmat,
Maqsad harami bodiyasin ulki, yugurdi.
585
Ul shohu men gadomen, ul tiflu men qari,
Gar boqmasa mening sari, haq bor aning sari.
Bir lahza tirguzub meni, bir lahza o‘lturur,
Gohi beri yugursa o‘yin vaqti, gah nari.
Uydinki, chiqti, kirmaki mumkin emas yonib,
Yoshdekki, ko‘zga kirmas, agar chiqsa tashqari.
Axtardurur, gah roji’ o‘lur, goh mustaqim,
Chun sho‘xluqqa borsa keyin, kelsa ilgari,
Oyu quyoshqa o‘xshata olmasmen anikim,
Borur quyoshu oy kebi har sari qullari.
Ey mug‘bacha, xumor ila dayr eshikindamen,
Jome yubor manga, tilamas bo‘lsang ichkari.
Layli ul oyg‘a o‘xshamadi, lek ishq aro,
Majnunni o‘tqa soldi Navoiyg‘a o‘xshari.
586
Bo‘lmish buzug‘ ko‘ngulda qoshing turfa surati,
Vayrona ichra uylaki mehrob hayati.
Gar muddai malak bo‘lubon kirsa ko‘yiga,
Bolu parini o‘rtagay ahbob g‘ayrati.
Husnung haqiqatini ko‘ngul bilmasa, ne tong,
Har dam bo‘lur chu hayrati ustida hayrati.
Dog‘i firoq toza quyubtur ichimgakim,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |