Ikki elning tanti

IBROYIM YUSUPOV XOTIRASIGA 
Shunchaki shoirlik havasmi demang, 
Dildagi so‘zlarning izhori qiyin. 
,,Shoir sho‘ri” deya g‘amimiz yemang, 
Umrimiz karvoni o‘tar kun sayin. 
Shunchaki yozmaymiz, dilda ko‘p armon 
Ba’zida quvonchdan yoshlanar ko‘zlar, 
Shoir Ibroyimning ijodi narvon, 
O‘syotgan niholga dars bo‘lib so‘zlar. 
“Chimboy”da yangradi ajib hayqiriq, 
“Shoir tuģildi” deb Zuhro so‘zlaydi. 
“Ozod” qishlog‘ida o‘sdi qiyqirib, 
Loyli ko‘chalardan ilhom izlaydi! 
Millat ko‘zgusi u, qalb toshoynasi, 
“Qadrdon so‘qmoqlar” eslatar bizga! 
Ijod-la nurafshon bo‘lgan xonasi, 
Boy meros qoldirgan o‘g‘il-u qizga. 
“Gilamchi ayol”ga maktublar yo‘llab, 
Yetkazib bergandi “Tuzli shamollar” 
Ijodning ishqida Majnunlar qo‘llab, 
Yetti falak sari sarson xayollar. 
Shunchaki shoirlik shaydosi emas, 
She’riyat bog‘ida so‘lmas bir g‘uncha. 
Xotira abadiy, qadr muqaddas, 
Qalblarda yashaydi, dunyo turguncha! 
Mohichehra Solijonova
Maktabgacha va boshlang‘ich ta’lim
fakulteti 22.39-guruh talabasi

---

145 
IBROYIM YUSUPOV XOTIRASIGA 
Yurtlar aro tinchlik boʻlsa, farovonlik 
Beshikdagi bolasi ham baxtga toʻlar. 
Bunday xalq hech koʻrmagaydir zoʻravonlik, 
Farzandi ham eng kamida shoir boʻlar. 
Bu zaminda tugʻilmagay oddiy inson, 
Choʻp suqsangiz gul boʻladi tuprogʻida. 
Quyoshdayin Ibroyimlar porlab turar, 
Qalpoq yurtning soʻlim Ozod qishlogʻida. 
“Vatanim” deb tutdi qalam ilk bor qoʻlga, 
“Tashvishlarga boy dunyo” deb baxtli boʻlib. 
Baxt qidirib otlandi u uzoq yoʻlga, 
Taskin talab qalblarga u davo boʻlib. 
Bahordayin kirib keldi butun yurtga, 
Kichik uyda shoir boʻldi yurt sarboni. 
Yozning issiq kunlarida yomgʻirdayin, 
Mangulikka koʻz yumdi u yurt oʻgʻloni. 
Gulbahor Shergʻoziyeva, 
Chet tillari fakulteti
19.110-guruh talabasi

---

146