Kbk: 84(5O‘zb)7


Download 0.68 Mb.
Pdf ko'rish
bet9/33
Sana09.01.2022
Hajmi0.68 Mb.
#260913
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   33
Bog'liq
Қизлар дафтарига (3)

balo bo‘lganini bilmayman. Tanimagan, bilmagan 
bir odamning iltimosdan ko‘ra buyruqqa o‘xshagan 
so‘zi bilan ketmay tursam bo‘ladimi!» – deydi. Bir 
zum ham o‘tmay yigit qaytib chiqibdi-yu, xuddi 
eski tanishdek, Sabohatni bilagidan ushlab 
tash qariga yetaklabdi. «Hayronman, hamma 
balo bilagimdan ushlaganida bo‘ldimi, ichimda 
bir olov lovullab ketdi, ko‘zlarim tindi, bir vaqt 
qarasam – mashinada ketyapman. Mashinaga 
qanday chiqib qolganimni bilmabman ham. U 
ancha yergacha indamay bordi. Keyin tilga kirib, 
mendan qo‘rqmang, men ham sizga o‘xshagan 
bir bechoraman, dedi. Tili shiringina ekan. Menga 
qarab gapirgan kezlarida nafasi yuzimga tegsa, 
nafas emas, o‘t tekkandek bo‘lar edi. Shu-shu u 
qalbimga kirib, ixtiyorimni oldi-qo‘ydi», deydi.
Mana ko‘rdingizmi, jon opoqi, qo‘ydek yuvvosh 
bir qizning soddaligidan foydalanib, u bechorani 
ne balolarga giriftor qilmadi, yigit o‘lgur! Sevaman, 
debdi, sizsiz yashayolmayman, debdi, dunyoda chin 
muhabbat bo‘lsa, o‘sha muhabbat meniki, debdi, 
ko‘nglimdagi qizni endi topdim, qurboningiz bo‘lay, 
debdi. Xullas, u yog‘idan o‘tib avrabdi, bu yog‘idan 
o‘tib avrabdi, boshini aylantirib, bir begunohni 
sharmanda-yu sharmisor qilib, tashlab ketibdi!..»
So‘nggi satrlar Saodat buviga og‘ir botdi, she-
killi, qo‘lidagi xatga qaraganicha uzoq jim bo‘lib 
qoldi. Qizlar ham shu ahvolda edi. Ular ham churq 
etmay o‘tirishar, hatto, ba’zilari yig‘lab yuboray-
yig‘lab yuboray deb turar edi. Anchadan keyin 


62
Saodat buvi nam langan ko‘zlarini ro‘molchasi 
bilan artib, qizlarga ma’yus qaradi.
– Xo‘p, u yog‘ini o‘qiylik. «Ayting, opoqi, mana 
shunaqa voqealardan keyin chin muhabbat bor 
degan gapga qanday ishonib bo‘ladi? Kim ishonsa 
ishonsin, lekin men hecham ishonmayman. 
Yo‘q, opoqijon, sizning dalillaringizga hech 
ishonmayman. Chin muhabbat yo‘q! Yana ay-
taman – bu aldov! O‘zini ham, o‘zgani ham baq-
rayib turib aldash! Ha, aldash!
O‘sha uchrashuvda o‘rtaga tashlagan mulohazan-
gizda meni qanoatlantirmagan yana bir joyi bor. 
Ijozatingiz bilan uni ham aytsam. Masalan, hamma 
qilg‘ilikni yigitlar qiladi-yu, yana ular suvdan 
quruq chiqishadi. Baloga qizlar qolishadi. Bamisoli 
tilka-pora qilib tashlangan qo‘y nimtalari ustiga 
kelib: «Hoy, muttaham, nimaga o‘zingni begunoh 
bo‘riga yedirding?» – deb da’vo qilganlariga 
o‘xshash. Yo‘q, bu oshkor adolatsizlik! To‘g‘ri-da, 
qiz bechoralar shuncha jafo ko‘rishsin-u, yana qora 
ham bo‘lishsinmi? Yo‘q, qani insof, qani adolat
nahotki, qo‘y zo‘rlik bilan o‘zini og‘zi qon bo‘riga 
yedirsa?! Agar shu e’tirozim haq bo‘lsa, men bunga 
Sizni ishontira olgan bo‘lsam – demak, qizlar ham 
o‘zlarini nomardlar oyog‘iga keltirib tashlashlari 
aqlga sig‘maydigan bir afsona ekan. Ha, hech 
qachon o‘zini keltirib tashlamaydi! Bunga uning 
qizlik sha’ni, qizlik g‘ururi, qizlik ibosi, odamlik 
tushunchasi yo‘l qo‘ymaydi.
Hurmatli opoqi, maktubimda qattiq ketgan 
joylarim bo‘lsa – uzr. Shu bilan e’tirozlarim 
nihoyasiga yetdi. Sizga salom va ehtirom bilan 
muxlisingiz Sojida Qambarova, bilim yurti o‘quv-
chisi».


63
Saodat buvi xatni taxlab, yana konvertga soldi. 
Ke yin boshini xiyol ko‘tarib, qizlarga qaradi.
– Qani, nima deysizlar bu xat to‘g‘risida? – dedi. 
Qizlar kim nima der ekan, deb bir-biriga qarab 
o‘tirishdi. Vaqt o‘tib borar edi. Saodat buvi o‘g‘il 
bolaga o‘shagan zuvalasi pishiq qizga murojaat 
qildi:
– Otikaxon, sen nima deysan, qizim?
Otika malol kelayotgandek turdi-yu, yelkalarini 
qisib, boshini sarakladi. Keyin yonidagi qizga 
ishora qildi.
– Jamila aytsin, juda so‘zga chechan, – dedi 
Otika, dugonasini qo‘ltig‘idan olib. – Tura qol, 
qayrilma qoshlaringga tasadduq.
Hamma sharaqlab kulib yubordi. Jamila ham 
kulib o‘rnidan turdi.
– Sojidaning maktubida jon bor, ba’zi dalillariga 
qo‘shilish mumkin, ammo hammasiga emas.
Jamila shunday dedi-yu, to‘xtab qoldi. Saodat 
buvi uni biroz kutdi. U hamon indamay turar edi.
– Masalan, qanaqa joylariga qo‘shilmaysan? – 
dedi Saodat buvi.
Jamila ko‘ziga tushib qolgan mayin sochlarini 
puflab uzoqlashtirdi-da, boshini baralla ko‘tarib 
dedi:
– U boshdan oyoq Sabohatni oqlayapti. Menim-
cha, shunaqa bo‘lib qolganiga o‘zi ham aybdordir? 
Nimaga bo‘lmasa tanimagan, yetti uxlab tushiga 
ham kirmagan bir ro‘dapo bilagidan ushlab, yur, 
desa indamay ketaveradi?
 – Jamila juda to‘g‘ri aytdi. Ayb o‘sha qizning 
o‘zida. Sojida: «Hech qanday qo‘y o‘zini bo‘ri 
og‘ziga keltirib tashlamaydi», deb yozibdi-yu, lekin 


64
u himoya qilayotgan qiz qo‘y ham qilmaydigan 
nodonlikni qilib, bir shilqim orqasidan ergashib 
ketibdi. Ajab bo‘pti! – dedi jikkak Ra’no.
Uning so‘nggi iborasi hammani kuldirdi. O‘rtada 
ko‘tarilgan bu qiyg‘os kulgi Saodat buvini ham 
chetda qoldirmadi. Bu beozor kulgi Sojidaning 
maktubi tug‘dirgan ma’yuslikni birmuncha 
o‘rtadan ko‘tardi. Hali-zamon yig‘lab yuboray 
deb o‘tirgan qizlarning chehrasi yana gulgun tus 
oldi. Bir chekkada kulgiga qo‘shilmay, qovog‘ini 
ochmay bir oq-sariq qiz o‘tirar edi. U kulgi tugar-
tugamas asta qo‘lini ko‘tardi.
– Ha, gaping bormi, Shijoatoy, – deb so‘radi 
Saodat buvi.
– Ikki og‘izgina.
– Gapiraver, qizim, bemalol.
Shijoatoyning yuzida nimadandir jahli chiqqan 
odamning xo‘mrayishi bor edi. U hamon qovog‘ini 
ochmay to‘ng‘illadi:
– Bir bechora soddalik qilib adashibdi. Adashgani 
uchun kulish kerakmi? Otika ham, Ra’no 
ham hamma aybni Sabohatga to‘nkadi. To‘g‘ri, 
Sabohat bu baxtiqarolikda beayb emas. O‘ziga 
yarasha aybi bor. Lekin birda-ikkida odamlardan 
yomonlik ko‘rmagan, demak, zada bo‘lmagan bir 
qishloq qizi o‘sha joyda yo‘liqqan nomardning 
qo‘lidan yomonlik kelishi mumkinligini qayerdan 
bilibdi? Sabohatga o‘xshagan to‘g‘ri so‘z, to‘g‘ri 
yo‘l odam boshqalar to‘g‘risida yomon fikr qilishi 
mumkinmi? Bu biron mantiqqa to‘g‘ri keladimi? 
Shuning uchun, Sojida maktubida yozganidek, 
tilka-pora qilingan bechora qo‘y nimtasi ustida: 
«Nimaga o‘zingni begunoh bo‘riga yedirding?!» 


65
– deb qo‘yga emas, yo‘q, «Qo‘yni soddali gidan, 
himoyasizligidan yeb qo‘yaverasanmi?!» – deb 
og‘zi qon bo‘riga borib aytish kerak emasmi? Ha, 
shunday qilish ke rak! Menimcha, Sabohatdagi 
odam larga bo‘lgan odamlarcha ishonishdan o‘z 
baloyi nafsi uchun foydalangan o‘sha badkor 
aybdor.
Boshqa so‘zlovchilar bo‘lmagani uchun munoza-
raga Saodat buvining o‘zi yakun yasadi:
– Hech qachon qo‘y, meni ye, deb bo‘ri oldiga 
bormaydi. Borish uyoqda tursin, bo‘ri sharpasini 
bildi deguncha, potirlab qochadi. Shu jihatdan 
Shijoatning mulohazasida ma’lum darajada jon 
bor. Ha, jon bor, qizlar. Lekin bu masalaning 
ko‘zga darrov ilinmay digan boshqa tomoni 
ham bor. Bu tomonni sira-sira esdan chiqarib 
bo‘lmaydi. To‘g‘ri, qo‘y hecham o‘zini bo‘ri og‘ziga 
tutib bermaydi. Bu – haqiqat. Shunday bo‘lsa 
ham, baribir, bo‘riga yem bo‘lishida yana o‘zining 
qo‘yligi sabab. Xulosa shuki, u bechora qo‘y 
bo‘lgani uchun bo‘ri tashlanadi. Afsuski, qizlarimiz 
orasida ham qo‘ytabiat bo‘shanglari ko‘p. O‘zinglar 
bilasizlar, qo‘y sodda bo‘lgani, o‘zini himoya 
qilolmagani uchun bo‘riga yem bo‘ladi. Bo‘shang 
qizlar ham o‘zlarini himoya qilolmaganlari, 
bo‘shang liklari, sezgir-hushyor emasliklari uchun 
olg‘irlarga qurbon bo‘lishadi. Shuning uchun qiz 
kishi hamma vaqt hushyor bo‘lishi, bilmagan-
tanimagan odami dan, ayniqsa, ko‘zlarida hirs o‘ti 
yonib turgan shilqim tabiat bedavolardan o‘zini 
nari tutishi kerak. Jar yoqasidan o‘tayotganimizda-
ku, qulab ketmaslik uchun jonimizning boricha 
ehtiyot bo‘lamiz, shun doqmi? Ha, barakalla. Nega 


66
bo‘lmasa taqdirlarimizda jarga qulashdan ham 
battarroq qalb shikasti qoldirishi mumkin bo‘lgan 
hollarda ehtiyotsizlikka, go‘llikka yo‘l qo‘yamiz? 
A, nega bunday? Nahotki, shunchalar farosatsiz, 
shudsiz bo‘lsak?
Saodat buvi «E, attang!» deganday qilib boshini 
siltadi. Keyin oldida uyilib yotgan gazetalarni 
titkilab, ichidan bittasini oldi.
– Shu gazetada bir maqola bor. Yo‘q demasa-
laringiz, shuni ham o‘qib bermoqchiman. Nima 
deysizlar?
Tursunoyning shirin, yoqimli ovozi yangradi:
– Qanaqa maqola ekan, buvijon?
Saodat buvi gazetani baralla ochib maqolaning 
sarlavhasini o‘qidi:
– «Jonim deganiga uchma».
Tursunoy xuddi o‘ziga qarab aytilgan gapdek 
qizarib ketdi. Birdan kulgi ko‘tarildi. Yana qizlar 
chug‘uri boshlandi. Oralarida uni o‘qiganlar ham 
bor ekan. Bu maqola ham Sojida maktubida 
ko‘tarilgan masalaning davomiday narsa ekanini
o‘qib berilsa, boshqalar ham eshitsa yomon 
bo‘lmasligini aytishdi. Saodat buvi ko‘zoynagini 
to‘g‘rilab, asta o‘qiy boshladi:

Download 0.68 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   33




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling