Kin A’zam Pakananing oshiq ko‘ngli (qissa)
Download 0.7 Mb. Pdf ko'rish
|
|
Er
kin A’zam Pakananing oshiq ko‘ngli (qissa) yog‘ida, eski kutubxonadan yuqoriroq bir xilvatda devorlari baland-baland shunday azamat qo‘rg‘on bino ediki, naqd podsholar davridan qolgan oqsuyaklar chorbog‘i deysiz! Devorlari sirtdan ko‘hna (darhaqiqat, ovloq bir joyida «Stalin ko‘chasi» deb yozilgan tunuka lavha ham turibdi), yemirilgan-nuragandek ko‘ringani bilan, hovlining ichiga kirib og‘zingiz ochilib qoladi. Kech kuz bo‘lishiga qaramay, hammayoq gulu gulzor, oroyish-osoyishtalik hukmron. Nimasidir Pakana bir paytlar muvaqqat istiqomat qilgan umumhovlini eslatuvchi, ammo chandon obod , o‘rdadek keng bu qadim chorbog‘ sersoya arg‘uvonu ko‘rkam jo‘kalarga ko‘milgan. Kiyomatli birodari Pakanani chorbog‘ adog‘idagi dov-daraxt, gulu butalar panasida ko‘rinmay turgan nisbatan g‘aribroq, sirliroq pastqam bir kulba sari boshlaydi. Kulba sohibi xuddi bo‘sag‘aga kursi qo‘yib, ularni kutib o‘tirgan ekan. Pakananing g‘amxo‘r homiysini ko‘rishi bilanoq uning poyi qadamiga o‘zini yuztuban tashlaydi — qurboning bo‘lay degani, ixlos-sadoqatining izhori. Mehmon kiftidan tutib uni tikka qiladi. Bu — boshi oyna misol sip-silliq kal, ikki chakkasidan yakkam-dukkam soch tolalari yelkasiga parishon osilib turgan — baayni o‘rtasi teshik po‘stakchani ermakka kiyib olgan sho‘x bolakaydek ushoqqina, bag‘oyat ko‘hna quriyalik chol. — Shang shung san xuva chu! — deya u izzatli mehmoniga iltifot izhor etib kaftlarini kindigi ustida chalishtirgancha vazmin ta’zim bajo keltiradi va negadir uning burnidan tortib- tortib qo‘yadi. Suyganimikan? — Chu xuva san shung shang! — deydi mehmon unga javoban, so‘ng Pakanani ko‘rsatib allanimalarni ma’ni-dod qiladi. Nima deb vaysayapti bu? «Jonini olsang olgin-u, bo‘iini cho‘zib ber», deyaptimi yo — «Suyagi o‘ziniki, go‘shti seniki», deyaptimi? Tavba, uncha-muncha odam bolasi tushunolmaydigan chulchutcha tilni bu oddiy aravakash qayoqdan bilaqoldi? Ajabtovur qariya Pakanaga o‘girilib, kaftlarini ko‘ksida juftlashtirgancha negadir hindiycha salom qiladi. Tilmochning ma’lumot berishicha, quriyacha salom bilan hindiycha salomni chalkashtirgan bu zot Kim Ir Senning xolavachchasi emish, vaqti-zamonida Chan Kay-shini, Mao Szedunni, hatto Stalinni davolagan. Hitlerni ham davolamoqchi bo‘lgan-u, samolyotga patta topolmagan. Qo‘li rosa yengil, o‘zini Ibn Sinoning shogirdi sanaydi, Tibbiy muolajalarini mutlaqo tan olmaydi, Dalay-lamani jinidan b attar yomon ko‘radi, ayni kunlarda esa, Sharqda ma’lumu mashhur hakim Abu Bakr ar- Roziyning tibbiyotga oid qo‘lyozmalarini daraklab yurganmish. Birdan bir kamchiligi, afsuski, ona tilidan boshqa biror tilni bilmas ekan. Tarjima asnosi Kim Ir Senning xolava chchasi «shundoq-shundoq» degandek ishshaygancha bosh irg‘ab turadi. Tashrifning daromad qismi tugab, nihoyat, asosiy ishga kirishiladi. Shaxsan o‘rtoq Stalinni davolagan (qiziq, nimasini davolagan ekan — qoqshol qo‘linimi, bujur betinimi, pakana bo‘yinimi yo… bedavo miyasinimi?) tabibi |
