бўлолмайсиз! – дейишди.
– Ботил ишда бош бўлгунча, ҳақ ишда дум бўлганим яхшироқ!
– деб жавоб берди у.
23. Дунѐвий ташвишларга кўмилиш
Уй қуриш, катта-катта ишларга қўл уриш каби кишининг йиллаб
вақтини оладиган дунѐвий ташвишлар инсоннинг бутун хаѐлини,
вақтини банд этиб, уни даъват ишидан, охират ғамини ейишдан
чалғитиб қўяди. Ундай одамнинг ҳиссиѐтлари ҳам сўниб қолади,
даъват билан ҳамнафаслиги қолмайди, кўпгина услублар ва
фикрларни унутади. Ишлар, вазиятлар эса тўхтамасдан янгиланиб
туради. Бир маҳал қараса, бу киши анча орқада қолиб кетган
бўлади. Шундан кейин сояда, нурдан узоқроқда ѐлғизликда
яшашни афзал кўриб қолади.
* Аслам Абу Имрон ривоят қилади:
– Биз Рум ерларида ғазотда эдик. Румликларнинг катта
қўшини сафга тизилишди. Биз ҳам ўшанча ѐхуд ундан-да кўпроқ
қўшин билан қарши чиқдик. Мисрликларга Уқба ибн Омир,
бутун лашкарга эса Фузола ибн Убайд амирлик қиларди. Шу
пайт мусулмонлар орасидан бир киши ажралиб чиқиб
румликларга ташланди ва уларнинг сафлари орасига кириб
кетди. Одамлар қичқириб юборишди:
– Субҳоналлоҳ! – дейишди улар, – ўзини ўзи ҳалокатга
ташлади-я! Аллоҳ «ўзингизни ўзингиз ҳалокатга ташламангиз»,
– деган.
Абу Айюб Ансорий гап бошлади:
– Эй одамлар! Сизлар бу оятни ҳали шунақа таъвил
қиласизларми? Ушбу оят биз – ансорлар жамоаси хусусида
нозил бўлган. Аллоҳ таоло Исломни азиз қилиб, унинг
ѐрдамчилари кўпайгач, биз Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
васалламга билдирмасдан ўзаро шундай гап қилдик:
– Мол-давлатимиз йўқ бўлиб кетди. Мана Аллоҳ таоло
Исломни азиз этди, унинг ѐрдамчилари кўпайди. Энди биз ҳам
Do'stlaringiz bilan baham: |
