Liz Borbo (fr. Lise Bourbeau, 941-yil 14-fevralda tugʻilgan) — faylasuf, psixolog, oʻqituvchi, pedagog, koʻplab bestsellerlar muallifi, Kvebekdagi eng yirik shaxsiy rivojlanish markazlaridan biri asoschisi

4. O'zingizni kechiring
Bu odamlar bilan bunday vaziyatlarni boshqa hech qachon boshdan 
kechirmasligingizni ta'minlash uchun eng muhim qadamdir. Bu 
bosqich shunchalik mo'jizaviyki, hatto zerikarli vaziyat yana sodir 
bo'lsa ham, biz uni boshqacha tarzda kvalifikatsiya qilamiz va uni 
og'riqsiz boshdan kechiramiz. Nega? Chunki o‘shanda biz vaziyatni 
nafs va jarohat prizmasidan emas, balki qalbimiz ko‘zi bilan ko‘ra 
olamiz. 
Yarashuvga kelish uchun Mari o'ziga qiziga g'azablanish huquqini 
berishi kerak, chunki bu uning qo'rquvi va amalga oshmagan 
umidlari tufayli sodir bo'lgan. Bundan tashqari, u tan olishi kerakki, 
uning jarohatlari hali tuzalmaganligi sababli, u ba'zida u juda qattiq 
ayblagan Lyusi bilan bir xil bo'ladi. Ushbu misolda Mari va Lyusi 
rad etish va adolatsizlik jarohatlariga ega. Shunday qilib, ular qochoq 
va qattiq niqob kiyishadi. Mari o'zining oddiy odam ekanligini va 
tuzalmagan jarohatlari borligini, ular osonlikcha faollashishini qabul 
qiladi. U o‘zini yetarlicha sevmagani uchun qizining mehrini his 
qilishni orzu qilishini tan oladi. U o'zini sevishni qanchalik ko'p 
rivojlantirsa va u har doim ham qizi kutgan yaxshi ona bo'la 
olmasligini qabul qilsa, Lyusining o'ziga nisbatan umidlari 
shunchalik kam bo'ladi.
Biroq, o'z-o'zini qabul qilish unchalik oson emas. Gap shundaki, 
mas'uliyatni o'z zimmasiga olish, ya'ni boshqa odam biz kabi azob 
chekayotganini anglash, rad etish jarohatini keltirib chiqarishi 
mumkin. Mana, pashsha Mariga pichirlashi mumkin: “Siz yomon 
onasiz. Siz qizingizni juda ko'p aybladingiz, lekin siz ham unga 
o'xshaysiz. Qizingizning sizni rad etish uchun jiddiy sabablari bor.
Nega u ham xuddi siz kabi azob chekayotganini oldin 

---

165
tushunmadingiz? Nega oldin u sizning hayotingizda kimligingizni 
aks ettirayotganini tushunmadingiz? Siz qanday nomaqbul odamsiz!
Qanday yomon onasan!” 
Agar Mari qochoq niqobini mustahkamlab, shu tarzda o'ylashda 
davom etsa, u o'zini yanada yomonroq his qiladi. U barcha 
bosqichlarni tugatib, qizi bilan gaplasha olmaydi. Uning egosi 
qo'llab-quvvatlanib, yarashuv qadamlarini davom ettirmaslik uchun 
yaxshi sabablarni topadi. Mari o'zining jarohatlari va qo'rquvlari 
bo'lgan oddiy odam ekanligini va boshqalar kabi bu bosqichdan o'tish 
uchun o'ziga yetarli vaqt berish kerakligini tan olishi juda muhimdir.
Asta-sekin u sevilmaslik qo'rquvidan azob chekayotgan ichki 
farzandiga rahm-shafqatni his qila oladi. Bu qo'rquv uning ichida 
uzoq vaqtdan beri borligini his qilib, u faqat Lyusi bilan shunday 
harakat qilgani uchun o'zini kechirishi kerak. Uning qalbida u 
yordam bera olmasligini bilib oladi, chunki u bu kuchli qo'rquvning 
mavjudligini bilmas edi.