Mavzu: rivojlangan o’rta asrlarda ros kirish mavzuning dolzarbligi

Kurs ishining maqsadi: rivojlangan o’rta asrlarda Rossiya haqida ma’lumot berish.
Kurs ishining vazifalari:

• 
  Rus davlati va uning huquqi
  
• 
  Rus davlatida siyosiy tarqoqlik
  
• 
  Rossiyada tabaqa vakillik monarxiyasi
  
• 
  Rossiyada mutloq yakka hokimlik
  

Kurs ishining tarkibi: Kurs ishi kirish, 2 bob, xulosa va foydalanilgan
adabiyotlar ro‘yxatdan iborat.


I BOB. QADIMGI RUS DAVLATI
1.1. Rus davlati va uning huquqi
VI-VIII asrlar sharqiy slavyanlarda urug` ja-moa tuzumining to`la yemirilishi va feodal muno-sabatlarning o`rnatilishi davri bo`lgan. O`sha vaqt-da ijtimoiy tuzumning asosini patriarxal oila jamoasi tashkil etgan. Bundan qo`shnichilik qishloq jamoasi o`sib chiqqan. Bu esa feodalizm rivojlanishi-ning boshlanishi edi. Alohida oilalar ajralib chiqib, yakka xo`jalik yuritish rivojlangan. Jamoaning haydaladigan yerlari va maydonzorlari alohida oilalar qo`liga o`tgan. Faqat o`rmon boyliklari, suv singarilar jamoa qo`li-da qolgan. Bu vaqtda qullar ham bo`lib, qullik patriarxal, uy xarakterida edi. Qulning mehnati ikkinchi darajali, yordamchi ahamiyatga ega edi. Asosiy ishlab chiqaruvchi kuch qishloq jamoasi edi.
Sharqiy slavyanlarda quldorlik tuzumining tarkib topmaganligiga asosiy sabablar: birinchidan, ishlab chiqaruvchi kuchlar nisbatan yuqori darajada bo`lib, qo`shnichilik jamoasi mustahkam rivojlanganligi; ikkin-chidan, sharqiy slavyanlarda sinfiy jamiyat, davlat vujudga kelayotgan vaqtda boshqa mamlakatlarda quldorlik tuzumi o`z umrini allaqachon o`tab bo`lganligi edi.
Mulkiy tengsizlikning kelib chiqishi, jamiyatning boy yer egalariga va oddiy mehnatkash jamoa a`zolariga ajralishi, ya`ni sinflarning tashkil topishi va ekspluatatsiyaning vujudga kelishi natijasida sharqiy slavyanlar-da birinchi davlatlar tashkil topgan. Bular: Kuyaba (Kiyev), Slaviya (slovenlar viloyati) va Artaniya (Ryazan) edi. Bu davlatlar hukmron (boy) tabaqalar manfaatini himoya qilish, aholini bo`ysundirib turish, qabilalar hududini tashqi hujumlardan himoya qilib turish maqsadida slavyan qabilalarining ittifoqi asosida tashkil topgan. Dastlabki davlat birlashma-lari knyazliklar deb atalgan. Ular qabilalarning harbiy ittifoqi asosida tashkil topib, bunda eng kuchli qabilaning oqsoqoli - knyazi rahbarlik qilardi. Dastlab qabilaviy knyazliklar, so`ngra hududiy knyazliklar vujud-ga keladi. Bunday knyazliklarning markazlari Kiyev, Novgorod, Cherni-gov, Smolensk, Polotsk va boshqa shaharlar edi.
IX asrning II yarmi - X asrning boshida Novgorod knyazi Oleg Novgorod, Kiyev va boshqa slavyan qabilalari ittifoqlarini o`z hukmronli-giga bo`ysundirib, qadimgi Rus davlati yoki Kiyev Rusiga asos soladi. Bu jarayon knyaz Oleg tomonidan 882 yilda Kiyevning bosib olinishi bilan nihoyasiga yetgan deb hisoblanadi.
IX asrda qadimgi Rusda feodal munosabatlar, ya`ni feodallarning yerga egaligi paydo bo`ladi. Qabila boshliq-lari katta yer egalariga aylanadi. Feodal yer egalariga: knyaz, boyarlar va ruhoniylar kirardi. Knyaz eng yirik yer egasi bo`lib, uning yer egaligi jamoa yerlarini, bo`sh yerlarni egallab olish orqali kenga-yib bordi. Boyarlar - urug`, qabila ichidan o`sib chiqqan savdogarlar, ja-moa a`zolari, boy hunarmandlar bo`lib, asta-sekin knyazning vassaliga aylangan. Knyaz drujinachilari ham boyarlarga aylandi. Ular xizmat uchun yer olib, tobora boyib boradilar. Yerga egalikning asosan quyidagi ikki shakli mavjud bo`lgan: votchina va pojalovaniya (xizmat uchun haq) tarzida in`om qilingan yerlar.
Knyazning boyarlari, drujinachilari bo`lib, ular knyazga harbiy jihat-dan ham bo`ysunardi. Feodallarning hayoti, sog`ligi, mulki qattiq himoya qilinardi.
Mehnatkashlar ommasining asosiy qismini smerdrlar (feodallar tomonidan asoratga solingan qishloq aholisi) tashkil etardi. Zakuplar ham bo`lib, ular feodallardan kupa - pul summasi yoki natural yordam olib, buning evaziga unga ishlab berishi lozim edi. Ularning qarz to`lashi juda og`ir edi. Agar zakup qochsa, xolopga - qulga aylantirilardi. Lekin zakupni urish, xoloplikka sotish mumkin emas, uning sudga shikoyat qilish huquqi mavjud edi. Zakupning mulki ham daxlsiz hisoblanardi.
Qadimgi Rus davlatida qullar ham bo`lgan. Ular xoloplar, chelya-dinlar deb atalgan. Lekin qulning mehnati uy xarakterida edi. Dehqonlar qarzini o`z vaqtida to`lay olmasa, ruxsatsiz uylansa, xo`jayinini haqorat qilsa xolopga aylanishi mumkin edi. Qullar umuman huquqsiz bo`lib, ular uchun xo`jayini javob berardi.
Dehqonchilikning rivojlanishi bilan undan hunarmandchilik va savdo ajralib chiqadi. Hunarmandlar va savdogarlar paydo bo`ladi. Ularning ha-yoti va mulki himoya qilinardi. Shaharliklar soliq to`lashdan ozod edilar.
Kiyev Rusi qat`iy markazlashgan davlat emas edi. U boshqarish shakliga ko`ra ilk feodal monarxiyasi bo`lib, u syuzerenitet-vassalitet prinsipiga asoslanardi. Kiyev knyazi buyuk knyaz hisoblansa ham hokimiyati kuchli emas edi. Joylardagi knyazlar unga, ya`ni syuzeren knyazga vassal hisoblanardi. Kiyev knyazi va mahalliy knyazlar o`rtasida krest (xoch, but)ni o`pib, qasam ichish orqali shartnomalar tuzilardi. Bunday shartnomalarda katta knyazlarning huquq va majburiyatlari o`rnatilardi. Bular: «kichik, vassal knyazlarga har-biy yordam ko`rsatish, yer berish va uni himoya qilishdan iborat edi. Vassal syuzerenga quloq solishi, harbiy, iqtisodiy yordam berishi, uni hur-mat qilishi lozim edi va hokazo. Knyazlararo shartnomalarni buzganlik uchun vassallar yeridan mahrum qilinardi.
Davlat tepasida buyuk knyaz turgan. U sud, harbiy va qonun chiqarish hokimiyatiga ega edi. Tashqi munosabatlar ham u tomondan olib borilgan. Taxt katta o`g`ilga meros bo`lib o`tardi.
Buyuk knyaz Boyarlar kengashiga tayanib ish olib borardi. Boyar-lar kengashi maslahatchi organ edi. U yirik boyarlar, oliy ruhoniylar: mit-ropolitlar, yepiskoplar va boshqalardan iborat tarkibda edi. Kengashda urush, sulh, boshqa davlatlar bilan ittifoq tuzish masalalari hal qilinardi. U qonunlarni muhokama qilar, ba`zi sud funksiyalarini ham amalga oshirar, harbiy, ma`muriy, moliyaviy va boshqa masalalarni hal etishda ishtirok etardi. Knyaz yo`qligida yoki o`limidan keyin Kengash asosiy hokimiyat organi bo`lib qolardi. Lekin u doimiy organ bo`lmay, vakolatlari ham aniq o`rnatilmagandi. U knyaz tomonidan vaqti-vaqti bilan chaqirilgan.
Buyuk knyaz zarur hollarda Veche - shahar aholisining yig`ilishini ham o`tkazardi. Vecheda asosan erkaklar qatnashardi. Xoloplar va oila boshlig`iga bo`ysunuvchilar qatnasha olmasdi. Veche knyazni saylash, tasdiqlash yoki ishdan olish, urush va tinchlik, yuqori mansabdor shaxs-larni tayinlash masalalarini hal qilardi. Unda qarorlar baqirishlar yo`li bilan qabul qilingan. Keyinchalik feodalizm rivojlanishi bilan Veche o`z ahamiyatini yo`qotgan.
Maxsus hollarda knyaz tomonidan umumdavlat ahamiyatiga ega bo`lgan masalalarni hal etish uchun feodallarning syezdlari chaqirilardi. Syezdlarda knyazlarni saylash va haydash, urush e`lon qilish, tinchlik shartnomalarini imzolash, yangi qonunlar chiqarish va boshqa masalalar hal qilinardi.
Davlat apparati tizimida markazda saroy-votchina boshqaruvi, joylarda esa boqimandalik (kormleniya) tizimi mavjud edi.
Dastlab harbiy boshliqlardan iborat mingboshilar, yuzboshilar va o`nboshilar bo`lgan. Keyin mingboshi harbiy boshliqqa aylangan, yuzbo-shi esa shaharning sud-ma`muriy mansabdor shaxsi bo`lib qolgan. Keyin-chalik boshqaruvning songa oid tizimi o`rniga saroy-votchina boshqaruv tizimi vujudga keladi va buyuk knyaz xo`jaligida saroybon, xazinachi, otboqar singari xizmatchilar shakllanadi.
Joylarda boshqaruv juda sodda tashkil etilgan. O`lkalarda mahalliy knyazlardan tashqari noiblar (namestniklar) va volost boshqaruvchilari ham mavjud edi. Ular o`z xizmatlari evaziga aholidan yegulik («korm») olardilar. Shu tariqa kormleniya (boqimandalik) tizimi vujudga keladi.
Armiyani buyuk knyaz drujinasi tashkil etgan. Drujinniklar profes-sional jangchilar bo`lib, ayni vaqtda knyazning maslahatchilari ham edi. Yollanma jangchilardan ham foydalanilgan.
Sud ma`muriy hokimiyatdan ajralmagan edi. Uning tepasida buyuk knyazning o`zi turardi. Virniklar - odam o`ldirganlik uchun jarimalarni yig`uvchilar sud ishlarini yuritishga yordam berardi. Votchina sudi mavjud bo`lib, har bir yer egasi o`ziga qaram kishilarni sud qilishi mumkin edi. Cherkov ham sud organi edi.
Rusda qonunchilik eng qadimgi vaqtlardan ma`lum. Bundan knyaz Olegning 907 yilda greklar bilan tuzgan shartnomasi ham dalolat beradi.
Rus huquqining eng yirik yodgorligi Rus haqiqati hisoblanadi. Unga quyidagilar kiradi:
1. Yaroslav haqiqati taxminan XI asrning 30-yillarida tuzilgan. Uning manbalarini odat huquqi, knyazlarning qonunchiligi, sud amaliyoti tashkil etadi.
2. Yaroslavichlar haqiqati esa 1052 yoki 1072 yillarda Kiyevda tuzilgan. Yaroslav haqiqati va Yaroslavichlar haqiqati Rus haqiqatining qadimiy matni hisoblanib, qisqa haqiqat deb yuritiladi.
3. «Mufassal haqiqat» Yaroslav Ustavi va Vladimir Monamax Ustavidan iborat bo`lib, Monomax davrida (1112-1125 yillar) Kiyevda tuzilgan. Uning manbalari: knyazlarning qonunlari va sud amaliyoti hisoblanadi.
Qadimgi Rusda ustavlar, shartnomalar, knyazlarning yorliqlari, cher-kov ustavlari, podsho huquqining to`plamlari, masalan, darg`a kitoblari (kormchie knigi) va boshqalar ham bo`lib, huquq manbalarini tashkil etgan.
Qadimgi rus qonunchiligi ancha rivojlangan fuqarolik-huquqiy nor-malarni tan oladi. Qonunlarda mulkiy munosabatlar keng ifoda etilgan. Mulkni himoya qilish qonunlarning eng asosiy maqsadlaridan biriga aylantirilgan edi. «Mufassal haqiqat»ning 72-moddasida yerlar, o`rmonlar va tomorqa uchastkalari o`rtasida chegaralar o`rnatilganligi ko`rsatilib, uni buzganlik uchun jarimalar nazarda
tutilgan. Shu bilan birga harakatdagi mulklarga nisbatan ham mulk huquqi o`rnatilgan edi.
Majburiyatlar zarar yetkazishdan va shartnomalardan kelib chiqqan. Masalan, birovga tan jarohati yetkazgan shaxs jinoiy jarima bilan birga jabrlanuvchiga yetkazilgan zarar uchun ham, jumladan vrach xizmatlari uchun jarima to`lashi lozim edi.
Majburiyatlar ko`p hollarda shartnomalardan kelib chiqqan. Shartno-malarning qarz, oldi-sotdi, ayirboshlash, garov, yuk tashish kabi turlari keng tarqalgan. Qarz shartnomasi ko`pincha guvohlar ishtirokida yozma shaklda tuzilgan. Bunda foizlar nazarda tutilgan. Foizlar juda yuqori edi. 1113 yil Kiyevda bo`lib o`tgan shahar kambag`allarining qo`zg`oloni natijasida Vladimir Monomax foizlar miqdorini cheklovchi qator qoidalar chiqarishga majbur bo`lgan edi.
Qadimgi Rusda xrestianlik qabul qilingandan keyin nikoh va oila huquqi cherkov aqidasiga, ya`ni vizantiya huquqiga asoslanadigan bo`ldi. Bunga ko`ra, nikoh yoshi erkaklar uchun 14-15 yosh, ayollar uchun 12-13 yosh qilib belgilanadi. Nikoh tomonlarning va ularning ota-onalari roziligi bilan tuzilardi. Uchinchi marta nikohga kirishga yo`l qo`yilmasdi. Nikohni cherkov rasmiylashtirgan. Oilada er va ota hukmron edi. Ota-onalar bola-larni jazolash, qul qilib sotish huquqiga ega edi. Rus haqiqatiga homiylik instituti ham ma`lum.
Rus haqiqati vasiyat bo`yicha va qonuniy merosni tartibga soladi. Meros qoldiruvchi faqat o`z oila a`zolariga vasiyat qilishi yoki kimnidir merosdan mahrum qilishi mumkin edi. Uning vasiyati o`zgarmas hisob-langan. Vasiyat bo`lmasa meros o`g`illar o`rtasida qonuniy tartibda taq-simlangan. Qizlarga sep-sidirg`a ajratilgan. Eng kenja o`g`ilga merosdan ko`proq - umumiy mulkdan o`z hissasi va uy, tomorqa o`tgan. O`g`illar bo`lmasa, qizlar merosxo`r bo`lgan. Faqat boyarlarning qizlari merosxo`r bo`lishi mumkin edi. Smerdlarning qizlari meros huquqidan mahrum etilib, faqat erga tegmagan bo`lsa sep-sidirg`a uchun hissa olardi xolos. Boshqa barcha hollarda meros knyaz foydasiga hal qilinardi.
Jinoyat huquqi borasida Rus huquqining imtiyoz huquqiga ega ekanligi ko`zga yaqqol tashlanadi. Masalan, xoloplarning shaxsi va mulki umuman himoya qilinmagan. Ular jinoyat subyekti hisoblanmagan. Qaram dehqonlarning shaxsi va mulki erkin kishilarnikiga qaraganda kamroq darajada himoya qilingan. Masalan, Rus haqiqatida ognishanin (yuqori tabaqa vakili) yoki knyazlik erkagini o`ldirganlik uchun aybdor knyaz foydasiga 80 griven, erkin kishini o`ldirganlik uchun esa - 40 griven, smerdni o`ldirganlik uchun bor-yo`g`i 5 griven jarima to`lashi nazarda tutilgan.
Rus haqiqati bo`yicha jinoyat tushunchasi «ozor yetkazish» sifatida ifoda etilgan. Bunda moddiy, jismoniy yoki ma`naviy talofat yetkazish hisobga olinmagan. Jinoyat subyekti feodallar, shaharliklar va dehqonlar bo`lgan. Xoloplar va qullar qilgan jinoyatlari uchun jinoiy javobgarlikka tortilmagan. Ular uchun xo`jayinlari javob bergan. Rus haqiqati bo`yicha, xolop erkin kishini ursa, erkin kishi xolopni o`ldirish huquqiga ega edi. Bu qoida knyaz Yaroslav tomonidan bekor qilinib, uning o`rniga aybdor xolopning xo`jayinidan jarima olinadigan bo`ldi. Jinoyat ishtirokchilari aybning darajasiga qarab ajratilmagan, ular bir xil jazolanganlar.
Rusda uzoq vaqt qonli o`ch olish odati saqlanib qolgan. Bu odat Yaroslav haqiqatining 1-moddasida ham ko`rsatilgan edi. Lekin Yaroslavichlar qonli o`ch olishni pul jarimasi bilan almashtirganlar.
Jazoning quyidagi turlari ma`lum:
O`lim jazosi. Bu Rus haqiqatida yozib qo`yilmagan bo`lsa ham, lekin yilnomalarda ko`rsatilganidek, turli feodallar hokimiyatiga qarshi qo`zg`olonlar va xoinliklar uchun o`lim jazosi keng qo`llanilgan. Masalan, 1068 yilda Kiyevda knyaz hokimiyatiga qarshi qo`zg`olon tashkilotchilari va ishtirokchilaridan 70 kishi knyaz Izyaslav tomonidan osib o`ldirilgan. Umuman Rusda xoin knyaz udelidan, boyarin esa boshidan mahrum qi-lingan.
Bosqinchilik va talon-taroj jazosi. Bu og`ir jazo bo`lib, ot o`g`rilariga, o`t qo`yuvchilarga va talonchilarga nisbatan qo`llanilgan. Bunda jinoyatchining mol-mulklari musodara qilingan, o`zi va uning oila a`zolari qulga aylantirilgan.
Vira - tovon, xun haqi jazosi. Qadimgi Rusda odam o`ldirganlik uchun knyaz foydasiga undiriladigan pul jarimasi shunday deb atalgan. Boylar uchun - 80-40 griven; oddiy xalq uchun - 6-5 griven kumush, shuningdek jabrlanuvchi oilasiga boshqacha alohida jarima undirilgan. Uning miqdori aniq belgilanmagan. Qadimgi Rusda jamoa javobgarligi ham mavjud edi.
Sotish. Bu - knyaz foydasiga undiriladigan jarima.
Tana a`zolaridan mahrum qilish jazosi. Qo`l, burun, quloq va barmoqlarni kesish.
Jinoyat turlari:
Knyaz hokimiyatiga qarshi qaratilgan jinoyatlar: qo`zg`olon, xiyonat, fitna va boshqalar.
Shaxsga qarshi qaratilgan jinoyatlar. Odam o`ldirish, tan jarohati yetkazish, urish, qo`l, oyoq yoki ko`zidan mahrum etish, haqorat qilish: so`z bilan yoki harakat bilan - soqollarini, mo`ylovlarini kesish, itarib yuborish va hokazo.
Mulkka qarshi qaratilgan jinoyatlar. O`g`rilik, binolarga o`t qo`yish, chegara belgilarini buzish va boshqalar.
Dinga qarshi qaratilgan jinoyatlar. Cherkov o`g`irligi, qabrni o`g`irlash, cherkovga hayvon va parranda olib kelish, o`rmonzorlarda, suvlarda xudoga sig`inish, jodugarlik kabilar.
Sud jarayonida jinoyat va fuqarolik ishlari bir-biridan ajratilmagan. Ikkalasi bo`yicha ham yagona sud jarayoni mavjud edi. Rus haqiqati bo`yicha sud jarayoni tortishuvdan iborat edi. Ikkala tomon ham da`vogar hisoblangan va deyarli bir xil huquqlarga ega bo`lgan. Sudda ular o`z qarindoshlari va qo`shnilari o`rtasida so`zga chiqqanlar. Qarindosh va qo`shnilar sudda ularning yordamchilari sifatida qatnashishgan.
Sud jarayoni javobgarni sudga chaqirish bilan boshlangan. Alohida jinoiy ishlar bo`yicha jinoyatchini izlab topish uchun qidiruv choralari ham ko`rilgan.