Microsoft Word inomjon abdiyev arslon yelkasida ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
11
Губернатор олмосни Франция регенти — герцог Орлеанскийга сотади. Шундан кейин унга 
“регент” номи берилган. Олмос бир мунча муддат берлинлик заргарда сақлангач, уни 60 000 
000 фракга сотишади. Кимга биласизми? Напалеонга. Ажабланманг, 1815 йили инглиз-голланд 
ва прус армиялари билан Ватерлода бўлган жанг чоғида Француз армияси қўмондони Напалеон 
Бонапартнинг қиличини безаб турган. Аммо ўша жангда олмос йўқолиб қолади.
— Ғоят таъсирчан ҳикоя экан. Хўш... У қандай келиб сизларнинг уйга келиб қолди? 
Сайёра лабини буриб, елка қисди:
— Бунисини, тўғриси ўзим ҳам билмайман, аммо ҳар йили дунёнинг турли чеккаларида 
қимматбаҳо буюмларнинг кимошди савдоси ўтказилади. Хориждаги Chiristies, Sotheby’s, 
Pilipp’s каби кимошди савдо уйлари ҳақида эшитганмисиз? Адам кўп нарсаларни ўша ердан 
харид қилганлар.... Албатта, ким сотиб олгани кўрсатилмаслиги шарти билан. Антиквар 
нарсалар билан шуғулланувчи танишларимиз жуда кўп. 
Шу топда Сайёранинг чиндан ҳам менда кўнгли борлиги ҳақида ўйлаб қолдим. Модомики, 
оиласининг сирини айтдими, демак кўнглига яқин олган, кўнглига яқин олдими демак... Унга 
термулиб қолдим. Ичимда қўзғалган эҳтиросдан жунбушга тушиб, ёнига яқинлашдим-да, 
белидан ушлаб, лабларига лабимни босдим. У даставвал бақиришга ҳаракат қилиб, бироз 
типирчилаб турган бўлса ҳам, кейин тинчиб қолди. Уни маҳкам бағримга босиб турар эканман, 
қулоқларига пичирладим: 
— Мен сизни ҳеч кимга бермайман.... 
Шу пайт ташқаридан кимнингдир оёқ товуши эшитилди. Сайёрага қарадим. У ҳам қўрқиб 
кетганди. Мени итариб юборди-да, деворга суяниб қолди. Шу лаҳзада эшик очилиб, бир 
кишининг қораси кўринди. Важоҳатидан шер ҳам ҳуркиши аниқ бўлган бу одам Сайёранинг 
отаси эди.
— Нима қилаяпсан, бу ерда, ким рухсат берди сенга? — у қизига қараб бақира бошлади. 
— Ад-а-а... 
— Ким рухсат берди, сенларга? — кейин у менга юзланиб, баттар хезланди — Бу ким? Чиқ, 
йўқол иккаланг ҳам. 
Бир сўз демай ташқарига йўналдим. Кўчага чиқиб, бир-икки қадам ташлагач, бу тахлит 
кетишга юзим чидамади. Яна ортимга қайтдим. Залга кираверишим билан Сайёра бояги 
хонадан югуриб чиқиб, юзини бекитганча бошқа хонага кириб кетди. Бироз ўтиб, ортидан 
отаси ҳам чиқиб келди. Мени кўриб, бир зум тўхтади-да, кейин ёнимдан ўтиб креслога чўкди. 
Сўнг қўл ишораси билан ёнига таклиф қилди. Жимгина бориб, қаршисига ўтирдим.
— Исмингиз нима? — деди бутунлай бошқа овозда. Дарғазаб нигоҳлар илиқлашиб, қаҳрли 
овозлар юмшаганидан ўзимни эркин ҳис қилдим. Унга исмимни айтдим.
— Яхши, — дедида, бироз сукутда қолди. Кейин яна гапира бошлади:
— Узр, бироз қизишиб кетдим. Тўғриси, кутмаганим содир бўлди. У хонага кирган биринчи 
бегона сиз бўлдингиз. Энди сиз менинг сиримни биласиз. Бу эса менга ёқмаяпти. Шу боисдан 
умид қиламанки, бу гаплар шу ерда қолади. Очиқ гапираман, бу менинг ҳам, сизнинг ҳаётингиз 
билан боғлиқ масала. Қўрқитмоқчи эмасман. Бу нарсаларнинг эгалари жуда катта одамлар, 
сизнинг тасаввур доирангиз бу борада жуда-жуда кичиклик қилади, деб қўрқаман. Бундан яна 
бир бегона одам хабар топса, уччаламизнинг ҳам паймонамиз тўлиши муқаррар.
Ичимда аллақандай тўлқин кўтарилди. Бир хаёл ҳаммасига қўл силтаб, терс гапирмоқчи 
ҳам бўлдим. Аммо Сайёрага қуйиб қўйгандек ўхшовчи ўткир қарашларга қарашга бардошим 
етмади. Мен томон чўзилган қўлга қўл ташладим. Бу орада олдимизга тепада ўйин-кулгу 
қилаётган Сайёранинг бошқа дўстлари ҳам безовталаниб тушиб кела бошлашди.
Қайтаётиб, кўрган тушим ёдимга тушиб, боз титраб кетдим.