Microsoft Word qalbimizning nuri ziyouz com doc

G’AFLATNING SABABI 
Anas ibn Molikdan, roziyallohu anhu: 
«Bir safarda Abu Muso bilan birga edik. Tumonat odam yig‘ilganini ko‘rdik. Bir kishi o‘rtada turib, 

---

Qalbimizning nuri. Abdulloh Murod 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
16
tinmay gapirar edi. Abu Muso menga: 
— Ey Anas, kel Rabbimizni zikr etaylik. Ko‘ryapsanki, bular dunyo uchun tinmay gap sotmoqdalar. 
Ey Anas, bugungi insonlarda oxirat qayHusi deyarli yo‘q, oxirat ular uchun hech bir ahamiyatga ega 
emas, — dedi. 
— Nafsoniy orzu-istaklar va shayton ularni g’aflatga yetaklamoqda, — dedim. 
— Yo‘q, unday emas. Ularga dunyo naqd holda ko‘rsatilgan, oxirat esa ulardan pardalangan. Agar 
dunyoni ko‘rganlari yanglig’ oxiratni ham ko‘rganlarida edi, oxiratdan yuz o‘girmas va dunyoga bu 
qadar o‘ralashib qolmas edilar, — dedi Abu Muso». 
ASIRING NIMA DEDI? 
Abu Hurayra, roziyallohu anhu, rivoyat qiladi: 
«Payg‘ambar, alayhissalom, menga bir necha kun xurmo bog‘ini qo‘riqlab turishni tayinladilar. 
Kechalardan birida bir odam kelib, xurmo ola boshladi. Uni darhol tutib oldim va: 
– Seni Rasulullohning oldiga olib boraman, – dedim. U esa yolvorib: 
– Men bir bechora, muhtoj odamman. Oilamni boqishim kerak, – dedi. Achinganimdan uni qo‘yib 
yubordim. Tong otgach, Rasuli akram, sollallohu alayhi va sallam, mendan so‘radilar: 
– Ey Abu Hurayra, oqshom tutgan asiringga nima bo‘ldi? 
– Yo Rasulalloh, u menga bola-chaqasi ko‘p va ular och qolganini aytdi, rahmim kelib, qo‘yib 
yubordim. 
– U seni aldabdi, yaqinda yana keladi. 
Uning yana kelishiga ishonib, poyladim. Darhaqiqat, u yana keldi va xurmo terishga tushdi. Ushlab 
oldim: 
– Seni albatta Rasulullohga, sollallohu alayhi va sallam, olib boraman, – dedim. U yana: 
– Xudo xayringni bersin, meni qo‘yib yubor. Axir men bir muhtoj odam bo‘lsam, oilam mening 
qo‘limga qarab turgan bo‘lsa, nima qilay? Endi kelmayman, – deb yolvordi. Rahmim kelib, uni yana 
qo‘yib yubordim. Kunduzi Rasululloh, sollallohu alayhi va sallam: 
– Ha, Abu Hurayra, bugun oqshom asiring nima dedi? — deb so‘radilar. 
– Yo Rasulalloh, bu safar ham o‘ta muhtojligini aytib yolvordi: «Endi kelmayman», deb so‘z berdi. 
Rahmim kelib, qo‘yib yubordim. 
– Seni yana aldabdi. Mana ko‘rasan, yaqinda u yana keladi.
Yana uni poyladim. U kelib, hech tap tortmay xurmolardan ola boshladi. Yana ushlab oldim va jahl 
bilan: 
– Qanaqa odamsan o‘zi? Uchinchi marta qo‘lga tushyapsan. Har safar «Endi kelmayman», deb 
ketasan. Endi seni Rasulullohning huzurlariga olib bormasam bo‘lmaydi, – dedim. Bu safar u shunday 
dedi: 
– Meni qo‘yib yuborgin. Senga ba’zi bir kalimalarni o‘rgataman. Ular tufayli Alloh senga xayr va 
barakot ehson etadi. 
– U qanday kalimalar ekan? 
– Uxlashdan oldin «Oyatul kursiy»ni oxirigacha o‘qigin. Ertalabgacha ustingda Alloh tarafidan 
yuborilgan bir qo‘riqlovchi turadi. Senga shayton ham yaqin kelolmaydi, — dedi. Shundan keyin uni 
qo‘yib yubordim. 
Bomdoddan so‘ng Rasululloh, sollallohu alayhi va sallam, mendan yana so‘radilar: 
– Bugun kechqurun asiring nimalar dedi? 
— Yo Rasulalloh, bu asir menga bir necha kalimalar o‘rgatishini va bu kalimalar qurmatiga Alloh 
taoloning menga xayr va barakot eqson etishini va’da qildi. Men uni qo‘yib yubordim.
– Xo‘sh, ular qanday kalimalar ekan? 
– «Oyatal kursiy»ni (Allohu la ilaqa illa qu al qayyul qoyyum...) oxirigacha o‘qidi va menga: 

---

Qalbimizning nuri. Abdulloh Murod