Microsoft Word qaynona ahmad lutfi lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
8
Ona hayajonlandi. Farzandining ketmasligi undan judo bo‘lmaslik sevinchi bilan qayg‘ulari 
qorishib ketdi. Ortiq gapirolmadi.
— Nega xafa bo‘layin, majbur emassiz axir. Alloh rizqlarini berar, rahmat, — deya oldi, xolos.
Usmon og‘aning xotini ketdi. Uni kuzatib qolgan ona bolalariga bildirmasdan, xuddi biror ish bilan 
mashg‘ul bo‘lgandek uy ortidagi devorga suyanib yig‘ladi, selu-selob bo‘lib yig‘ladi, shashqator 
yig‘ladi, to‘yib-to‘yib yig‘ladi. Ularni boqish uchun ertaga kimningdir xizmatini qilishga, birovlar 
eshigida bolalarini to‘ydirish uchun ularning bolalariga ermak o‘yinchoq bo‘lishga rozi ekanini o‘ylab, 
kuyib-kuyib yig‘ladi. Boshqa bolalar nozu-niyoz ichida, o‘z bolalari boshi egik, xoru xas ichida 
o‘sishini o‘ylab, to‘yib-to‘yib yig‘ladi...
Qancha vaqt o‘tdi bilmadi. Birdan esiga tuguncha tushdi. Noma’lum xayr sohibi kim? Yoki 
o‘g‘rimi? Qochayotib, quvib yetishlariga ko‘zi yetib tugunchani bu tomonga otdimi? Yo‘g‘e, o‘g‘ri bir 
ko‘ylak va bir ro‘mol uchun o‘zini tahlikaga qo‘ymas? Bu — g‘amho‘rlik, yaxshilik alomati. Ona buni 
xayrga yo‘ydi. Alloh go‘daklarini och-yalang‘och qoldirmaydi, rizqini yetkazadi. Usmon og‘aning 
xotini bolani ololmaydigan bo‘ldik deganini qanday tushunish mumkin? Nima bo‘lganda ham bolasini 
olib ketmaganlari yaxshi bo‘ldi. Bolalari ko‘z oldida, o‘z bag‘rida o‘sadi. Ammo bularni boqib 
ulg‘aytirmoq oson bo‘lmaydi. Kimga ishonadi, kimning yumushini bajaradi? Bir kunlik non topish 
uchun o‘zgalar eshigida ishlashi, birovlarning bolalariga qarab, o‘z bolalarini qarovsiz qoldiradi. 
Bolalarning qornini to‘yg‘azdi. Tozaligiga kiyim boshiga qaradi. Yuz-ko‘zlarini siladi. Vaqt peshinga 
yaqinlashgan edi. Tuyqus eshik taqilladi. Uyga 12 yoshlardagi bir bola kirdi. Ustida qurigan hamirlar 
yopishgan uniqqan etak. Bundan bolaning nonvoyxonada ishlashini bilish mumkin. Sochlari, yuz 
ko‘zlariga un urib qolgan. Sokin, so‘lg‘in chehrasi, zaifgina vujudi kishida yengilroq bo‘lsada, achinish 
hissini uyg‘otadi. Bola bir-ikki yo‘talib: 
— Xola, Jamila xola sizmisiz?
— Ha, o‘g‘lim.
Bola mo‘ljaldagi xonadonga kelganiga ishonch hosil qilgach, cho‘ntagidan bir kichik daftar olib, 
qarshidagi beva ayolga uzatdi.
— Xola, bu daftarni olib anavi qayrilishdagi nonvoyxonaga borasiz. Bir varag‘ini yirtib, uzatib 
bitta non olasiz. Ikki varag‘ini uzatib ikkita non olasiz.
— O‘g‘lim buni kim berdi?
— Ustam berib yubordi. Nonvoyxonaga bir keksa odam keldi, usta bilan suhbatlashdi, keyin shu 
daftarni qo‘limga tutqazib, sizga berib yuborishdi.
— Yaxshi, o‘sha kishini ismini bilasanmi?
— Bilmayman xola.
— Suhbat payti eshitmadingmi otini?
— Yo‘q, unda men ichkarida edim. Eshitmadim.
Jamila xonimning o‘yga tolganini ko‘rib, bola so‘raydigan savoli qolmaganini anglab: 
— Men ketyapman, xola, ko‘p qolsam ustam urushadi, — deya chiqib ketdi. Jamilaxonim bunda 
bir yaxshilik bordir, deya eshikni yopib ichkariga kirdi. Tongdagi tuguncha, Usmon og‘aning 
xotinining kelib ketishi va nihoyat nonvoyxonadan non olish... .
Eri o‘lganidan keyingi ko‘ngilsiz hodisalar... Agar u hayot bo‘lsa, jigarporasini birovga boqish 
uchun berish kimning ham aqliga kelardi. Nochorlik qursin. Hozirgi sirli holatlar g‘oyibona 
marhamatlar... Bularning oqibati qanday bo‘ladi. Bir qarasang, bolani olishni o‘zlari taklif qiladilar va 
yana o‘zlari rad etadilar. Bir yoqdan bildirmay tugun tashlab ketishadi, yana kimligini aytmasdan 
kunlik nonlarini ta’min etishadi. Shubhasiz, bu Allohning bir lutfi karamidir. Mo‘min bandasi diliga 
yetimlarga mehribonlik tuyg‘ularini ehson etgan, Allohning O‘zidir. Yer yuzida o‘ziga o‘xshagan tul 
bevalarning holi parishon, qancha-qanchasi yo‘qchilik girdobida. nima qilish kerak? Bu yordamlarni 
rad etsinmi, qabul etsinmi? Rad qilsa hovuchida ne yemishi bor va qo‘lidan nima ham kelardi? 
Bolalarni qanday boqadi? Eridan o‘ziga va bolalariga qolgani bir bog‘ va ikki xonalik kichik uy. 

---

Qaynona (roman). Ahmad Lutfi Qozonchi