Microsoft Word shaytanat3 ziyouz com doc
Shaytanat (3-kitob). Tohir Malik www.ziyouz.com
Download 0.83 Mb. Pdf ko'rish
|
|
2
Shaytanat (3-kitob). Tohir Malik www.ziyouz.com kutubxonasi 69 Abdusamad hovliga chiqqach, onasini qo‘ltiqladi. Manzuraga bu g‘alati tuyulib, o‘g‘liga qarab oldi. Bu holda sira yurmagani uchun xuddi o‘g‘li sudrayotganday tuyulib, qadam olishi qiyinlashdi. Abdusamadning yo‘l-yo‘lakay bog‘ ta’rifini qilishidan bildiki, o‘g‘li bu yerlarda tez-tez bo‘lib turadi. Ro‘paradan chiqib qolgan bog‘ xizmatchilarining ta’zim bajo keltirishi ham uning bu yerdagi mavqeidan darak berdi. Xizmatchilar Abdusamadni xo‘jayinning mehmoni sifatida izzat qilisharmidi yoinki bu xonadonning bo‘lajak kuyovi, ta’bir joiz bo‘lsa, vallohi a’lam, bo‘lajak hojasi sifatida ehtirom etisharmidi — Manzuraga qorong‘i edi. U o‘zicha «o‘g‘limning bu joyga kuyov bo‘lishini xizmatchilar ham bilishar ekan-da», deb bir quvondi, ayni choqda «o‘g‘lim shu yerlarda qolib ketsa-ya» degan xavotiri uyg‘onib, tashvishlandi. Bunday xonadonga o‘g‘lining kuyov bo‘lishini qaysi ona istamaydi? Bundayin saroy, bunchalar mol-mulk... Har qadamda xizmatchilarning ta’zim qilib turishi... Xon kuyovigagina nasib etuvchi martaba... Bu — ona orzusining ushalishimi? Baxtmi? Kimlargadir baxt bo‘lib tuyulishi mumkin. «O‘g‘lim qaerda yursa ham boshi omon bo‘lsa bas», deb shukr qiluvchilar bor. Ammo yo‘g‘ida sabr qilib umr kechirgan, borida taltayib yashamagan Manzura uchun bu baxt emas. Xorijda yashaydigan qizlarni kelin qilishi lozimligini bilganidan beri u tashvish bahrida sarsari suzadi. «Qizil oyoq kelib, qizil yuzdan judo qildi», deganlaridek, ikki kelin ikki o‘g‘lini bag‘ridan yulib olajagini o‘ylasa, vujudi muzlab ketadi. Asadbek qimorga ketib, o‘zi joynamoz ustida o‘tirib Ollohga munojot etib tong ottirgan kezlari eriga insof so‘ragan ekan-u, farzandlarim ulg‘ayishganida bag‘rimdan yulib olma, demagan ekan... Agar hozir g‘oyibdan ovoz kelib, «O‘g‘illaringning mol-dunyo dengizida cho‘milib yashaganlari durustmi yo bir burda nonga qanoat qilib bag‘ringda umr kechirganlari yaxshimi» deb so‘rasa, u shak-shubhasiz, ikkinchisini tanlagan bo‘lardi. Manzura ko‘r emas, kar ham emas, dunyoning odam zotiga vafo qilmasligini ko‘rib, eshitib turibdi. Yonida borayotgan o‘g‘li tilida bog‘ ta’rifini qiladi. Dilida esa boshqa gap. Onaning sezgir qalbi buni sezadi. O‘g‘li «Qizlar sizga yoqdimi?» deb so‘ramoqchi bo‘ladi. Lekin yigitlik g‘ururi bu savolning tilga ko‘chishiga yo‘l qo‘ymaydi. Ota bilan o‘g‘il orasida hayo pardasi bo‘lguvchi edi. Har qanday o‘g‘il ko‘p hollarda otaga aytmoqchi bo‘lgan dardini ona orqali yetkazardi. Hattoki ma’lum damlarda o‘g‘ilning sirdoshi ota emas, aynan ona bo‘lishi ham hech kimga sir emasdir. Asadbek o‘g‘illarini o‘z yumushlaridan uzoqroq tutishga harakat qilib, farzandlarining ruhiy olamidan ancha yiroqlashganini o‘zi ham sezmay qolgan edi. Barcha oiladagilar kabi bu xonadon o‘g‘illari onaga yaqin bo‘lsalar-da, Abdusamad hozir arzimas tuyulgan savolni onasiga berolmay qiynalardi. Manzura o‘g‘lini bu qiynoqdan qutqarish uchun o‘zi muddaoga yaqinlashmoqchi bo‘ldi: — Qizlar bilan... birga o‘qiysizlarmi? — Yo‘q... Ular ham o‘qishadi, lekin boshqa sohada. Bizga doktor Xudoyor ustozlar. Biofizikadan... — Buni bilaman. — Bizni doktor Xudoyor tanishtirganlar. — Boyligiga uchdinglarmi? Manzura «otang ham kambag‘al emas edi-ku?» degan ohangda gapirdi. Abdusamad bu ohangni sezib, yerga qaradi. — Oyi... ular yaxshi qizlar... Hali gaplashib ko‘rasiz... — Men yomon deyayotganim yo‘q... Popukdakkina ekan ikkoviyam... Lekin... shu yerda qolib ketasanlarmi, deb jonim halak, bolam. Men... ayriliqqa chiday olmasam kerak... Abdusamad yig‘lamsiray boshlagan onasini yelkasidan quchdi. |
