Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
39 atrofida faqatgina uning jismi o‘tirardi. Palov suzilib, hidi nafsni bir qalqitib oldi-yu, biroq tomoqdan ovqat o‘tmadi. Ayniqsa Jalilning bir gapi boshiga gurzi kabi urildi... Bolalikdan birga ulg‘aygan do‘stlar yig‘ilgani bilan davra suhbati uy kabi sovuq, uzuq- yuluq mavzudagi gaplar bir-biriga qovushmas edi. Osmon kabi tund o‘tirgan Asadbekning kayfiyati hazil-mutoyibaga yo‘l bermadi. Oshnalar «nima uchun chaqirdi- yu, nima uchun birov yeb o‘zi quruq qolganday tumtayib o‘tiribdi», degan ma’noda bir- birlariga savolomuz qarab qo‘ydilar xalos. Buning sababini faqatgina Jalil so‘ray olardi. U jim o‘tiribdimi, demak boshqalarning ham sukut saqlaganlari durust. Agar Asadbek lozim topsa, nega yo‘qlaganini o‘zi aytadi. Lekin kayfiyati chatoqligining sababini baribir bildirmaydi. U tashvishini birovga dasturxon qilib yoyadigan toifadan emas. Asadbekning qulog‘iga oshnalarining so‘zlari dam kirib, dam kirmasdi. Jalil suhbatga qo‘shilmasidan oldin gap nima haqda ketayotganini anglamay qoldi. To‘lqin mahalladagi bir qariyaning farzandlari beoqibat, bemehr chiqqanini aytayotganida Jalil uning gapini shart bo‘lib: — Xudodan qaytibdi, uning o‘zi ham otasini xorlagan edi, — dedi. Xudodan qaytibdi... Zaynab o‘g‘irlanganida Jalil tomonidan aytilgan bu gap unutilmay, yuragini sich-qon kabi kemirib yotgan edi. Hozir o‘sha og‘izdan chiqqan o‘sha gap xonada momaqaldiroq singari guldiragandek bo‘ldi. Asadbekning boshiga gurzi kabi urilib, tovoniga qadar zirillatdi. «Xudodan qaytibdi?.. Meni gapiryaptimi?» Asadbek shu xavotir bilan o‘rtoqlariga qaradi. Jalil uning boqishiga e’tibor bermay ayni kunlarda ezilayotgan oqsoqolning bir vaqtlar otasini qanday xorlaganini gapira boshlagan edi. Asadbek suhbat mavzuini qisman anglagan bo‘lsa-da, boshiga to‘qmoq kabi urilgan gapning zahridan qutula olmadi. Xudodan qaytibdi... Asadbek o‘shanda «Mening maishat qilganimni ko‘rdingmi?» deb baland kelishga urinsa-da, faqat o‘zigaginayu Ollohga ma’lum qiliqlarini eslab, bu haq gap oldida taslim bo‘lgan edi. Ana shu taslimlik o‘shandan beri azob berardi. Jalilning hozirgi gapi boshqa odamga tegishli bo‘lgani bilan uning yarasini yangiladi. Xudodan qaytishi... Zaynabning qismati, Mahmudning o‘limi... Yana Xudo nimalarni qaytarib, boshiga solar ekan?.. Osh yeyilib, bir piyoladan choy ichildi-yu, do‘stlar davrasi ortiqcha lutfsiz tarqaldi. Shundan so‘ng Asadbek ham o‘rnidan turdi. — Uyingga borasanmi? — deb so‘radi Jalil undan. — Seni olib borib qo‘yishadi, — dedi Asadbek to‘g‘ri javobdan bo‘yin tovlab. Jalil bu gapdan «Borar yerim bilan ishing bo‘lmasin», degan ma’noni uqib: — Avtobusda ketaveraman, onam meni mashinada tug‘maganlar, — dedi. Asadbek yana to‘ng‘illab qolishning oldini olish maqsadida hazil ohangida: — Seni oying garmdorining ustiga tuqqanlar, — dedi. Bir nima deb javob qaytarishga Jalilning tili qichidi-yu, ammo do‘stining ahvolini inobatga olib, o‘zini tiydi. Asadbek uyiga qaytmadi, Chuvrindinikiga bordi. Shom kirib, xassakashlardan bo‘lak odamlar tarqalishgan edi. Asadbek mashinadan tushmay turiboq, atrofga qarab Kesakpolvonni qidirdi. Hovliga, undan mehmonxonaga kirganida ham nigohi uni izladi. Mushtoqligi uchun emas, aksincha ko‘rgisi kelmayotgani uchun ham qidirdi. Jalil «oshnam ukasining o‘limidan ezilib ketdi, shuning uchun janozadan so‘ng azador xonadonga borgisi kelmadi», deb o‘ylab bir oz yanglishdi. To‘g‘ri, ezildi. Biroq Chuvrindining uyiga kelishidan tiyilishiga asosiy sabab Kesakpolvonga ro‘para kelish qo‘rquvi edi. Ha, aynan qo‘rquvi edi. U o‘zini tutolmay a’yoniga tashlanib qolishdan cho‘chirdi. |
