115
koinotdagi tartibning ifodasidir. Dunyoni bilish uni boshqaruvchi sonlarni
bilishdir.
Pifagorchilar sonni materiyadan ajratib uni ilohiylashtirgan bo'lsalarda,
matematika fanining rivojlantirishlari, mashhur Pifagor teoremasining yaratilishi
bilan fan taraqqiyotiga katta hissa qo'shdilar.
Eley faylasufi Parmenid (mil.avv.VI asrning oxiri V asrning boshi)
dialektik tasavvurga zid keluvchi g'oyalarni olg'a surib, qo'zg'atolmaydigan
umumiy yagona borliq haqiqiy mavjudlikdir, deb hisoblangan. Bu haqiqiy,
mavjudlik, uningcha, fikr bilan ayniydir. Tabiatda o'zgarib turadigan, turli-tuman
ko'rinishdagi hodisalar, Parmenidning ta'limotiga ko'ra, yolg'on fikrlarning
mahsulidir, bilim esa faqatgina aql yordamida hosil qilinishi mumkin.
Zenon (mil. avv. V asrning o'rtalari) ham Parmenid singari «haqiqiy borliq»
harakatsiz bo'ladi va uni aql bilan bilish mumkin, deb hisoblaydi.
Eramizdan oldingi V asrda pifagorchilar va eleatlarning falsafiy qarashi
kuchaygan faylasuflar orasida Empedokl, Anaksagor, Levkipplarning alohida o'rni
bor.
Anaksagor
(tax. mil.avv.500-428 yy.) Klazomen shahri vakili dunyoning
asosini kichik zarrachalar — gomeomeriylar tashkil qiladi, ular sifat jihatidan bir-
biridan farq qilib, doimiy harakatda bo'ladi, deb aytgan.
Empedokl
(tax.mil.avv. 490-430 yy.,Sitsiliya orolidan). U o'zining «Tabiat
to'g'risida» nomli asarida voqelikdagi barcha narsalarning asosini to'rtta unsur,
ya'ni tuproq, suv, havo, olov tashkil qiladi degan g'oyani olg'a surgan. Mazkur
unsurlarning bir-biri bilan qo'shilishi va ajralishining sababi ularning o'zaro
tortilish va itarilishlaridadir deb hisoblaydi.
Levkipp (tax.mil.avv.500-440 yy.) dunyoning asosini mutlaq bo'shliq, atom
va sababiyat tashkil etadi deb hisoblagan. Uning fikricha olamda barcha narsa va
sababiy bog'liqlikda yashaydi. Hech narsa sababsiz paydo bo'lmaydi, hamma narsa
ma'lum bir asosga muvofiq, qonuniy ravishda vujudga keladi.
Yuqorida keltirilgan ma'lumotlardan ko'rinib turibdiki, Anaksagor,
Do'stlaringiz bilan baham: |