О н а ж о н шеърлар Тошкент — «O‘zbekiston»- 2013 Тўпловчи ва сўзбоши муаллифи

ОНАЖОНИМ ҚОШИДА

Бир умр қарздор эрурман онажоним қошида,

Давлатим, тоғдай паноҳим, соябоним қошида.

Бойлигим ҳам толеим деб кўрсатурман изларин,

Ўзга бойлик на керак жону жаҳоним қошида?

Хулқи хушлигу ҳаёдан бердилар менга сабоқ,

То абад таъзим этай роҳи равоним қошида.

Не дея изҳор этай шаънига ёниқ ҳисларим,

Жонажондай жонажонроқ жонажоним қошида?

Дерлар, офтоб меҳридан жон олур рўйи замин,

Лекин, офтоб меҳри надир меҳрибоним қошида?

Мен волидам жонидаги жон эрурман, бегумон,

Садқа бўлсин хонумоним, садқа жоним қошида!


ОНА


(Фарзандларимнинг марҳума оналари
ҳақидаги сўзлари)

Она, тарк этдингиз ёруғ оламни,

Билдик, айрилиқдек дарду аламни,
Фил ҳам кўтаролмас бундайин ғамни,
Ҳовлимиз саҳнида,ўчоқ бошида
Гўёки онажон, изингиз қолди...

Сиз оқилу доно эрдингиз, она,

Диёнат измида юрдингиз, она,
Ортимдан қолинглар, дердингиз она,
Айтганингиз келди, фарёдлар чекиб,
Ортингиздан учта қизингиз қолди.

Бошимиз силарди қўлингиз мудом,

Дуоларда эди тилингиз мудом,
Юмуш эди ўнгу сўлингиз мудом.
Мунглиғ қизларингиз қулоқларида
Жонбахшу пурмаъно сўзингиз қолди.

Сизсиз ғариб бўлиб кўринур дунё,

Қанийди бу кунлар бўлса бир рўё,
Дунёда йўқ экан онадай сиймо
Кўзимиз олдида фариштасурат
Офтобдайин иссиқ юзингиз қолди.

Гарчи оҳимиздан чиқса-да тутун,

Ўксиниб кўзёшлар тўксак-да беун,
Бизларнинг онажон, жисмимиз бутун,
Бизга ҳаёт ила идрок бергансиз,
Жисмимизда берган тузингиз қолди.

Бизлар учун доим ҳаётсиз, она,

Парвоз этар бўлсак қанотсиз, она,
Биз учун қўшиғу баётсиз, она,
Гўё нигоҳингиз бизларда доим,
Кўзимиз олдида кўзингиз қолди...

Ҳовлимиз саҳнида изингиз қолди!