Odam bo‘lish qiyin: roman va hikoyalar


Download 1.53 Mb.
Pdf ko'rish
bet7/116
Sana13.05.2023
Hajmi1.53 Mb.
#1455502
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   116
Olmas Umarbekov
20
,
– O‘sganda qandoq! O‘n yilda brigadir bo‘ldim, 
yana yigirma yildan keyin rais bo‘lsam ajab emas. 
– Ikkovi kulishdi. – Ishim yaxshi, – dedi Obid aka 
bir ozdan so‘ng Teshavoyga suyak tashlar ekan, 
jiddiy ohangda: – Jamoada o‘ttizta traktor bor. 
Qishin­yozin tinmaydi. Topish ham shunga qa­
rab. Yaqinda mashina olaman. Kelinoying tug‘sa, 
bola o‘lmasa, mashinada butun respublikani 
aylanib chiqaman, deb niyat qilib qo‘ygan edim. 
Bir yog‘i Arslonbob, bir yog‘i Chimyon... Niyati­
mizga yetadiganga o‘xshaymiz. Ishim yaxshi­yu, 
o‘qimadim­da, jiyan, – Obid aka xo‘rsinib qo‘ydi. 
– Urushdan qaytib kelganimda o‘qimoqchi edim. 
Lekin bu fikrdan qaytdim. Qimmatchilik, ja­
moa xarob, qishloqda deyarli erkak qolmabdi. 
O‘shanda rahmatlik Mannop ota rais edi. Sen 
uni ko‘rganmiding? 
Abdulla «yo‘q» deya boshini qimirlatdi. 
– Ajoyib odam edi. Yoshligida otdan yiqilib
oyog‘i singan va umrbod cho‘loq bo‘lib qolgan. 
Shu ham qo‘ymadi. «O‘qish qochib ketmaydi. 
O‘qirsan ham, olim ham bo‘larsan. Lekin, uka, 
qishloqqa qara, bitta ham butun uy yo‘q. Jamoa 
bundan beshbattar. Dehqon odam buni tushu­
nadi. Qol uka», dedi, qoldim. Keyin ishga beril­
ib ketib o‘qish xayolimdan ko‘tarildi. Endi kech. 
Endi o‘qib qayoqqa borardim? Sen nima qilmo­
qchisan? Ishlaysanmi, o‘qiysanmi? 
– O‘qiyman, – dedi Abdulla negadir uyalib. – 
ToshDUning fizmatiga kirmoqchiman. 
– Durust, – dedi Obid aka. – Matematikani 
yaxshi ko‘rasanmi? 
– Ha. 


Odam bolish qiyin
21
,
– Durust. O‘qi, jiyan, o‘qi. Oyingning sendan 
umidi katta. Bor ishongani sen. Dadang mana 
yotib qoldi. Hozir qalay, durustmi? 
– Tuzukday. 
– Ishqilib tuzalib ketsin. Yomon kasalga 
chalinib qoldi. Giper... gim... Nima edi nomi? 
– Gipertoniya. 
– Gipertoniya, – qaytardi Obid aka. – Oti qur­
sin. Uzoq yili kelganda ancha yaxshi edi. Bir hafta 
turdi chamamda o‘shanda, a? 
– Ha. 
– U bilan ham ovga chiqqan edik. Hu anavi yoq­
qa. – Obid aka paxtazorning etak tomoniga ishora 
qildi. – Dadang, Teshavoy mergan, men. Dadang 
yaxshi otadi. Adashmasam, o‘ttiz­qirqta bedana 
otuvdik o‘shanda. Kechqurun Buloqboshida osh 
qildik. Yarmini oshga bosdik. Yarmini kabob qil­
dik. Ancha tuzuk edi dadang o‘shanda. 
Obid aka o‘ylanib qoldi. Keyin cho‘ntagidan 
g‘ijimlanib ketgan papiros olib, shoshmasdan 
tekisladi­da, tutatdi. 
– Dadangni yaxshi ko‘raman. U menga juda 
ko‘p yaxshilik qilgan, uylantirgan, to‘yga o‘zi bosh 
bo‘lib turgan. 
– Bormaysizmi? – so‘radi Abdulla. 
– Boraman. Kennoying qaytsin. Bir o‘ttiz­qirq­
ta bedana otib olib boraman. 
– Mumkin emas. 
– Mayli, yemasa ham ko‘ngli ko‘tariladi. Qani, 
turdikmi? 
– Mayli, – dedi Abdulla qo‘zg‘alib. 
– Yana ikki marta aylanib chiqamiz. Shu bilan 
bo‘ldi. Teshavoy, yur! 


Olmas Umarbekov
22
,
It xuddi shu gapni kutib turgandek, bedazor­
ga tashlandi. Endi Abdulla ovga ko‘nikkan, hatto 
unga qiziqib ham qolgandi. U zavq bilan Tesha­
voyning harakatlarini kuzatar, har o‘q otilganda 
«Ura!» deb qichqirardi. Bedazorning orqasidagi 
arava yo‘lda tarvuz ortilgan avtokachka ko‘rin­
ganda Obid aka ovni to‘xtatdi. Abdulla qarshilik 
ko‘rsatmadi. Aravadagi yigit Obid akani tanidi 
shekilli, salom berib: 
– Qalay, ov tuzukmi? – deb so‘radi. 
Obid akaning o‘rniga Abdulla javob berdi: 
– Yigirma beshta otdik, mana. – U g‘urur bilan 
qo‘lidagi tasmaga tizilgan bedanalarni ko‘rsatdi. 
Aravakash kallasini liqillatib: 
– Qoyil! – deb qo‘ydi. Keyin uni chaqirib bitta 
tarvuz uzatdi. – Aytgandek, Obid aka, – qichqirdi 
yigit, – o‘g‘il muborak bo‘lsin! 
– Rahmat! 
– Buloqboshida bitta osh qilib berasizda endi, 
devziradan! Bedana bosib! 
– Osh sendan aylansin, Homid. Qilib beraman. 
Aravakash yo‘lga tushdi. Abdulla tarvuzni 
ko‘tarib, tog‘asining orqasidan yurdi. Ariq labiga 
yetishganda: 
– Cho‘lladik­ku, tarvuzni shu yerda yeb qo‘ya 
qolaylik, – dedi Obid aka. – Ko‘tarib yurasanmi? 
Ular eski joyga chordona qurishdi. Obid aka 
buklama pichog‘ini tarvuzning dumiga shunday 
tekkizishi bilan yorilib ketdi. Qip­qizil chinni tar­
vuz buloq suvidek muzdek va shirin edi. Obid aka 
bitta tilimni itning oldiga qo‘ydi. Abdulla itning 
tarvuz yeyishini shunda ko‘rdi. Teshavoy dumini 
likillatib yer ekan, xuddi odamga o‘xshab dana­
gini ajratib tashlardi. 



Download 1.53 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   116




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling