xildir, ammo ular o’rtasida bog’lanish bor: ular ma’no ko’chishi asosida yuzaga
kelgan bo’ladi. Qiyos qiling:
Bo’z (1)- “gazlamaning bir turi”.
Bo’z (2)- “o’simlikning bir turi”.
Bular shakli bir xil, ammo ma’nolari har xil bo’lgan
ikkita leksema
(omoleksemalar) hisoblanadi.
Bel- 1) “umurtqa pag’onasining pastki qismi”; 2) “odam gavdasining o’rta
qismi”; 3) “biror predmetning o’rta qismi” (“tog’niing beli”).
Bunda bitta
bel leksemasining uchta ma’nosi berilgan, bu ma’nolar o’rtasida
bog’lanish mavjud.
Leksik omonimiyaga yondosh hodisalar
Omofonlar- talaffuzi bir xil, yozilishi har xil bo’lgan leksemalar:
to’rt (son
turkumidagi so’z)-
tort (“konditer mahsuloti”),
to’n (“kiyim”) –
ton (“tovush toni”),
bob (talaffuzda:
bop)-
bop kabi.
Omograflar- yozilishi bir xil, talaffuzi har xil bo’lgan leksemalar:
soya
(“quyosh nuri tushmaydigan salqin joy”)-
soya (“dukkakli o’simlikning bir turi va
uning doni”),
rom (oyna o’rnatilmagan deraza)-
rom (spirtli ichimlikning bir turi)
kabi.
Tilda urg’usinig o’rni bilan farq qiladigan, ammo bir xil yoziladigan
leksemalar ham bor:
atla`s (“mato”) -
a`tlas (“geogr. atlas”),
fizi`k (“fizik hodisa”)
-
fi`zik (“fizika mutaxassisi”) kabi. Bular urg’u belgisisiz yozilganda omograflar
sanaladi, urg’u belgisi qo’yilganda (
atla`s va a`tlas, fizi`k va fi`zik)
esa omograf
bo’lmaydi. Biroq bunday holatlar tilshunoslikda maxsus nomga ega emas.
Do'stlaringiz bilan baham: