23
rayonlarida qurilishini taqozo etadi. Masalan, qishloq xo’jaligi mashinasozligi
o’sha mintaqaning ishlab chiqarish ixtisoslashuviga muvofiq shu yerning o’zida
rivojlantirilishi zarur. O’zbekistonda
paxta teruvchi, Belorussiyada kartoshka,
Ukrainada qand-lavlagi, Shimoly Kavkazda va Bolgabo’yida g’alla yig’uvchi,
Qirg’zistonda
pichan taxlovchi, Gruziyada choy teruvchi mashinalarni ishlab
chiqarish bunga yaqqol misol bo’la oladi.
Ayrim boshqa sanoat va qishloq xo’jaligi tarmoqlarini ham aholi yashab
turgan jaoylarda o’rinlashtirish maqsadga muvofiq.
Transport omili.
Bu omil juda muhim, chunki u ishlab chiqarishning
bevosita davom ettiruvchi tarmog’i hisoblanadi. Transport infrastrukturasi
bo’lmasa
xom ashyo ham keltirilmaydi, mahsulot ham iste’molchilarga
yetkazilmaydi, hududiy mehnat taqsimoti rivojlanmaydi. Shuning uchun
transportning ahamiyati barcha boshqa omillar ta’siri bilan qo’shilib, uyg’unlashib
ketadi va uni sof holda ajratib olish qiyin. Shu bilan birga transport masalasi
iqtisodiy geografik o’rin omili bilan ham chambarchas bog’liq. Zero, bu o’rin
ob’yektning eng avvalo tashqi iqtisodiy munosabatlarini anglatadi.
Ishlab chiqarishni joylashtirishning “qulayligi” ko’p jihatdan uning arzonligi
esa asosan transport xarajatlarining kamaytirilishi demakdir.
Shuning uchun ham
ishlab chiqarishni joylashtirishdagi klassik g’oyalar: I.Tyunenning qishloq xo’jalik
shtandorti, A.Veberning sanoat shtandorti, V.Kristallerning “markaziy o’rinlari”,
A.Lyoshning “iqtisodiy landshaftlarini” transport omilisiz tasavvur qilib
bo’lmaydi. Transport iqtisodiyot
tizimining qon tomiri, harakatlantiruvchi
kuchidir. U pirovard natijada ishlab chiqarishni hududiy tashkil etishning
samaradorligini ta’minlaydi. Ayni vaqtda transport tarmog’ining o’zini ham
joylashtirish qonuniyatlari va omillari mavjud.
Ular tabiiy geografik, iqtisodiy va
siyosiy mazmunga ega.
Do'stlaringiz bilan baham: