Ish kunining amaldagi uzunligini aniqlash uchun ishlangan barcha
kishi/kunlar soni,ishlangan kishi kunlar soniga bo‘linadi. Bunda ikki
ko‘rsatkich aniqlanadi:
a) ish kunining to‘liq uzunligi (bunga odatdagi va odatdan tashqari soatlar
e’tiborga olinadi).
b) ish kunining odatdagi uzunligi (bunda faqat odatdagi soatlar e’tiborga
olinadi).
Bu ko‘rsatkichning amaldagi bazis davrdagisi bilan solishtirilib, ikkinchi
koeffitsiyent aniqlanadi. Birinchi koeffitsiyentni ikkinchisiga ko‘paytirib
uchinchi, ya’ni ish vaqtidan to‘liq foydalanish koeffitsiyenti aniqlanadi.
Masalan, korxonada bazis va joriy davrda quyidagi ma’lumotlar
berilgan:
10.3.1-jadval
№
Ko‘rsatkichlar
Bazis davr
Joriy davr
1 O‘rtacha
ro‘yxatdagi
ishchilar soni
900
1000
2
Amalda ishlangan barcha kishi/kunlar soni
18000
21000
3
Amalda ishlangan barcha kishi/soatlar soni
126000
140000
4
Bir ishchi tamonidan amalda ishlangan kunlar soni (2 /1)
20
21
5
Ish kunining amaldagi davomiyligi, soat (3 / 2)
7,0
6,7
–
Ish oyi uzunligidan (kunlar) foydalanish K
t =
21/20q1,050 yoki 105,0%
–
Ish kuni uzunligidan foydalanish K
t
=6,7/7,0 q0,959 yoki 95,9 %
–
Ish vaqtidan to‘liq foydalanish K
t
= 1,050,959 q 1,008 yoki 100,8 %
Demak, korxonada ish oyi uzunligidan (kunlar) bo‘yicha foydalanish,
joriy davrda bazis davrga nisbatan 5,0 %ga ortgan, ish kuni uzunligi (soat)
foydalanish 4,1%ga kamaygan.Natijada ish vaqtidan to‘liq foydalanish
darajasi joriy davrda bazis davrga nisbatan 0,8 %ga ortgan.
114
10.3.1-chizma. Ish vaqti kalendar fondidan foydalanish chizmasi
Do'stlaringiz bilan baham: |