Тошкент «Янги аср авлоди»

лик учун деб ба қадри иститоат мазкур тариқадаги мансаблар 
зикр килинди73.
«Тарихи Туркистон» дедук, Фаргона хонларини аввалидин 
охириғача баён қилдук. Бухоро ва Хива мамлакатлари ҳам Тур­
кистон бирлан ҳамсоя бўлғани важҳдин аларнинг хам кейинги 
вақтлардаги, яъни ушбу асримизда хукмронлик қилиб турган 
хон ва амир ҳазратларининг ота-боболари қайу вақт ва қайу 
замондин буён хукмронлик қилғонликларини бақадри истито­
ат «Тарихи Туркистон»да баён қиламиз.
Туркистон хонликлари Чингиз авлодидин амир Темурга ва 
амир Темур авлодидин яна Чингиз авлоди бўлған Шайбоний­
хон ва Абдулло^хондек ўзбак хонлари авлодларига ва андин 
салотини апггархония, чингизиялардин Имомқулихон ва Надр- 
муҳаммадхон ва Субҳонқулихон, то Абулфайзхонғача Бухоро 
ва Самарканд пойтахт қилиниб, ҳукмронлнк қилган эди. Бу­
ларнинг аҳвол ва ахборлари аксар таворихларда баён қилин- 
ған сабабдин аларға иктифо қилинди. Мовароуннахрда хукм­
ронлик қилған саккиз нафар салотини чингизия, аштархония-

---

нинг энг охири Абулфайзхон ўн икки ёшида подшоҳ бўлуб, қирқ 
тўққиз йил умр кўруб, 1160/1747-нчи ҳижрийда жабран мақтул 
бўлди. Абулфайзхон хафиф ур-раъй ва савдойимижоз эди. Та­
рихи форсийда бул тариқа ёэибдурким: «Абулфайзхон ^ашт 
писар донгг, аз ҳар ҳашт фарзанд мутаваҳҳим шуда, ҳафт фар- 
зандро дар пеши худ cap бурид. Яке аз фарзанди азизаш Абдул- 
мўминхон ном гирякунон дар паси тахти падар гурехта буда 
аст, то ҳукм кард, ки аз пояш кашида берун оварда бикушанд» 
[яъни Абулфайзхонни саккиз нафар ўғли бор эди. Улардан у 
хавфсираб еттитасини кўзи олдида буюриб, қатл эттирди. Унинг 
севимли фарзанди Абдулмўминхон отасидан қўрқиб, тахти та-