Тошкент «Янги аср авлоди»

тилибдур:
Аз инояти Эзиди мутаъол,
Лангари арзу дин ҳамчу жибол.
Ғавси офоқ ҳазрати Соҳиб,
Инчунин кард иморат ба камол.

---

Масканро равон ахлиллох,
Маъдани файз нури илми қол.
Пояи маънияш ба арши мажид,
Будаст ҳамчунонки сидра мисол.
Чашмаи нур мажмаъ ал-бахрайн,
Ёфт жори ду баҳри қолу ҳол.
Ин бино ёфт бо ^ама ташриф,
Шараф машҳади биҳишт мисол.
Дар васфаш кужо тавон сухан,
Аз ҳазорон яке ба чандин сол.
Ақл гуфт аз бинои торихаш,
«Маҳали файзи илми холу қол»
[Улуғ Аллох нияти билан,
Тоғ ерни тутиб тургандек, динни тутиб турувчи лангари, 
Оламларнинг ғавси Ҳазрати Сохиб,
Қуйидаги (сифатли) иморатни бино қилди.
Ахлуллох (авлиёлар) юрадиган йулдан маскан,
«Илми хол»га файз нурини берувчи маъдан.
Худди Сидра дарахтига ўхшаб,
Маъно зинаси улуғ Аршга етган.
Қол ва хол каби икки денгиздан,
«Мажмуаъ ул-Бахрайн (икки денгиз)нинг 
нур булоғи оқиб чиҳқан.
Жаннат хандай зийнат топган булса,
. Бу бино хам ўшандоқ зийнат топди.
Унинг мингдан бар васфини неча йиллаб,
Қачон адосига етказиш мумкин.
Бу бинонинг тарих и хахида а ҳл шундай деди:
«Махалли файзи илми холу хол»].
Ушбу кейинги мисраъ ихрожу идхолсиз моддаи тарих бўла- 
дур (1278/1862).
Вақтики, Маллахонни шахид қилиб, Шохмуродхонни хон 
кўтарган вақтда Худоёрхон Дизах шахрида истихомат қилиб 
турган эди. Қаноатшох Тошканд ва Қурама қўшунлари илан 
Туркистон шахрида эди. Бу хабар, яъни Маллахоннинг ўлду- 
рулган хабарини Қаноатшох эшитиб, андин кейин ўз олдидаги