20
KELLEKILETMEK, işl. At, eşek ýaly mallara
kelleki
saldyrmak,
geýdirtmek.
Ol
eşegini
kellekiletdi.
KELLELI,
syp.1. Kellesi bar bolan.
2.
göç.m.
Paýhasly, aňly-düşünjeli, akylly.
Ol kelleli ýigitdir.
KELLELILIK,
at. Paýhaslylyk, pähimlilik,
aňly-düşünjelilik, akyllylyk.
KELLEPOŞ [kellepo:ş],
at, ýerli g. Kellä
geýilýän zatlaryň umumy ady.
KELLESIZ,syp. 1. Kellesi ýok, kellesi aýrylan.
Kellesiz läş. 2.
göç. m. Akyl-paýhassyz, pähimsiz,
akylsyz.
KELLESIZLIK,at.
Akyl-paýhassyzlyk,
pähimsizlik, akylsyzlyk.
KELLIK, at. Kel bolmaklyk, keliň ýagdaýy.
Kellik adamy görkden gaçyrýar.
KELPEŇ, syp. Ýuwnuksyz, kilçik, çylkasyz,
batnyksyz.
Kelpeňe syr aýtsaň, içde ýatyrmaz, Syrda
şolma, ýyrak eýle özüňni (Magtymguly).
KELPEŇLEMEK,
işl.
Kelpeňlik
etmek,
kemakyllyk etmek, ýeňilkellelik, samsyklyk etmek.
Ýeri, kelpeňläp durma-da, ugra!
KELPEŇLIK, at. Ýuwnuksyzlyk, batnyksyzlyk,
çylkasyzlyk, kelpezlik, ýeňilkellelik.
Gulamaly han
kelpeňlik bilen gomparyp, ýasama güldi (T.
Taganow).
KELPEZ, syp., ser. Kelpeň.
KELPEZE, at, kön. s. Hažžyk.
Bedasyl götermez
bäş gün mesligi, Kelpezä ýutdurmaz aždar maslygy
(Magtymguly).
Do'stlaringiz bilan baham: