Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

SOGDURMAK 
[so:ğdurmak] 
I, 
işl. 
1. 
Bogunlary, sesleri uzyn çekip, süýndürip, sokduryp 
geplemek, sozup aýtmak. Jarçy sesini uzyn sogduryp, 
ala ýabysyny seňkildedip geçip gitdi (A. Gowşudow). 
2.Dowamly uzyn ses çykarmak. 
SOGDURMAK [so:ğdurmok] II, işl. Sogup
damar ýaly etmek, sogmak derejesine ýetirmek (goýy 
zat hakynda).
SOGDURMAKLYK [so:ğdurmokluk], iş ady. 
Sogdurmak ýagdaýy. 
SOGLUŞ [soğluş], iş ady. Sogulmak ýagdaýy. 
SOGMA [so:ğmo], iş ady. Sogmak ýagdaýy. 
SOGMAK [so:ğmok], işl. 1. Süýgüp, sozulyp 
dammak, çalarak akmak (goýy zat hakynda). 
Çemçeden bal sogup akýardy. 2. Gözüni-gaşyny 
gerip, durky bilen emaý bilen hereketlenmek, 
süýnüp-sarkmak. Bezemen gelin dünýäde özünden 

---

270 
başga adam bardyr öýtmän, ýol bilen sogup 
barýardy. 3. Yzly-yzyna tirkeşip süýnüp gitmek. 
Köçelerden maşynlar sogup barýar. 
SOGMAKLYK [so:ğmokluk] I, iş ady. Sogmak
ýagdaýy. 
SOGRUBERMEK [soğruvermek], işl. Bir 
ýanyndan sogrup başlamak, sogrup ugramak; 
dowamly sogurmak. 
SOGRULMAK [soğrulmok], işl. 1. Kakylan çüý, 
gazyk, dikilen ýa-da gögerip oturan agaç goparylyp 
aýrylmak, çekilip çykarylmak. Birdenkä ýokardaky 
gazyk sogruldy (N. Jumaýew). 2. göç.m. Adamlaryň 
içinden saýlanyp çykmak. Ol köp atlynyň içinden 
sogrulyp, biziň yzymyzdan kowýar (

Görogly

). 3. 
gepl.d. Dem almasy galmak, jany çykmak, ölmek. 
◊ Demi sogrulmak ölmek. Garry atasy: 

Demim 
sogrulýança bedeberrewlige ýol bermen

 diýdi.