Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

urmak garakçylyk etmek, geleni-geçeni talamak, 
soýmak. Ýoly köp ugurtapyjy, mekir, hilegär. 
ÝOLA [ýo:lo], at. Gezek, gaýta, sapar. Ýaşuly 
bir-iki ýola ardynjyrady. 

---

499 
ÝOLAGÇY [ýo:loğçy], at. Ulagly ýa-da ulagsyz 
bir ýere ugran, ýola düşen, gidip barýan adam. 
Ýolagçy ýolda ýagşy (Nakyl). 
ÝOLAGÇYLYK [ýo:loğçuluk], at. Ýolagçynyň 
ýagdaýy, ýolagçy bolmaklyk. Bu uzak ýolagçylyk 
oglanlary biri-birine has ýakynlaşdyrýar. 
ÝOLAÝRYT [ýo:laýryt], at. Ýoluň aýrylýan 
ýeri, ýoluň dürli tarapa bölünýän ýeri. Hol ýolaýyrtda 
irden tapyşýardyk biz (R. Seýidow). 
ÝOLBARS [ýolvors], at. 1. Göwresi uly, 
berdaşly aýakly, sarymtyl tüýli ýyrtyjy haýwan; şir, 
peleň. Bir bar eken, bir ýok eken, öň zamanlarda bir 
ýolbars bar eken (

Türkmen halk ertekileri

). 2. 
Oglana dakylýan at. 
ÝOLBAŞÇYLYK 
[ýo:lvaşşylyk], 
at. 
1. 
Ýolbaşçynyň wezipesi, ýagdaýy. Oňa uly 
kärhanaýolbaşçylyk etmek ynanyldy. 2. Kärhana ýa-
da edara işlerini dolandyrýan guramalar. Gowy 
işleýänlere ýolbaşçylyk tarapyndan sag bolsun 
aýdyldy. 
ÝOLBELET [ýo:lvelet] Ýolagçylar otlusynda 
wagonyň içiniň düzgün-tertibine gözegçilik edýän 
demir ýol gullukçysy.
ÝOLBOÝY [ýo:lvoýy], hal. Ýoluň bütin 
dowamynda, bir ýerden ikinji ýere barylýança, 
tükeniksiz, üznüksiz. Ol rowaýaty ýol boýy gürrüň 
berip geldi. 
ÝOLÇY [ýo:lçy], at. 1. Bir ýere ugramakçy 
bolup, ýola çykan. Anka aýdar: 

Ýolçyýam


 Hüt-hüt 
aýdar: 

Ilçiýem

(Magtymguly). 2. Ýol gurluşygynyň 
hünärmeni; ýol gurluşygynda işleýän işçi. Ýolçular 
köçäniň zaýalanan ýerini derrew bejerdiler. 3. Demir 
ýoluň ugruny syryp, ýoly barlaýan demirýolçy. Ol 
Duşaga gidýän ýolda ýolçy bolup işleýär (B. 
Kerbabaýew). 
