Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

ÖKJE [ökjö] II, at. Gazy-haşar işiniň gutaran 
ýeri, aýagujy. 
ÖKMEK [ökmök], at, zergärç. Aýallaryň 
gursagyna dakynýan şaý-sepi. 
ÖKÜNÇ, at. Edilen iş, hereket üçin çekilýän 
ahmyr, puşman, bildirilýän gynanç. Olaryň kimsi 
ökünç bilen, kimsi gahar bilen biri-biriniň ýüzlerine 
seredişdiler (Ý. Mämmediýew). 
ÖKÜNÇLI [ökünüşlü], syp. Ahmyrly, puşman 
edijilikli. Ussanyň sesi ökünçli çykdy (H. 
Garabaýew).
ÖKÜNÇLILIK [ökünüşlülük], at. Ahmyrlylyk, 
puşman edijilik. 
ÖKÜNDIRMEK [ökünnürmök], işl. Birini eden 
nädogry hereketi, işi üçin ökünmäge mejbur etmek, 
ahmyr etdirmek. 
ÖKÜNIBERMEK [ökünüvermek], işl. Edilen 
nädogry iş, hereket üçin ökünip başlamak, ahmyr 
edibermek, puşman edip başlamak. 
ÖKÜNILMEK [ökünülmök], işl. Nädogry edilen 
işe, herekete puşman edilmek. Inim, indi näler 
ökünilýändir, yzyndan ýetip bilemok (A. Durdyýew). 
ÖKÜNIŞ [ökünüş], iş ady. Ökünmek ýagdaýy. 
Eden ýalňyş işine onuň ökünişi ýaly ökünene gabat 
gelmändim. 
ÖKÜNIŞMEK [ökünüşmök], işl. Nädogry edilen 
işe, herekete birnäçe bolup ökünmek, puşman etmek. 
ÖKÜNME [ökünmö], iş ady. Ökünmek ýagdaýy. 
Ökünme näme işlesin, ol-a özüni günäkärdirinem 
öýdenok. 
ÖKÜNMEK [ökünmök], işl. Nädogry eden işiň, 
hereketiň üçin ahmyr, puşman etmek, gynanmak. 
Men ulagsyz gaýdanyma ökünýän (G. Kulyýew).
ÖKÜNMEKLIK 
[ökünmöklük], 
iş 
ady. 
Ökünmek ýagdaýy. 
ÖKÜNMEZLIK [ökünmözlük], iş ady. Eden 
işiň, hereketiň üçin ahmyr çekmezlik, puşman 
etmezlik, gynanmazlyk.
ÖKÜZ, at. Iri şahly gara malyň erkegi. Ýer gaty 
bolsa, öküz öküzden görer (Nakyl). Ýatan öküze iým
ýok (Nakyl). 
