Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

KEMTER, syp. 1. Bolmaly derejesinden azrak, 
ýetmez, pes. Toý harajadyny kemter etmeli däl.2. 
göç.m. Gowşak, doly kanagatlanarly däl, edilýän 
talapdan pes. Okuwçylaryň her biriniň düzen 
meýilnamasynyň 
kemter 
ýerlerini 
mugallym
düzedýär (

Mugallymlar gazeti

). 

Kemter gaýtmak bir işi etmekde bärden 
gaýtmak, göwnejaý etmezlik, makul etmezlik, 
bolmaly derejesinden pes ýerine ýetirmek. 
KEMTERLIK, at. Bolmaly derejesinden azlyk, 
peslik, ýetmezlik. Indi pagta ýygýan maşynlarymyz 
kemterlik edenok. 
KEMTIK, syp. Kem, az, kemter, ýetmez. Öňünde 
göýä bir aldyrmaz gala, Güýjüň kemtik bolsa, salar 
howsala (A. Kekilow). 
KENAR [kena:r], at. 1. Deňziň, derýanyň, kölüň 
we ş.m. gyrasy, erňegi, ýakasy. 2. Bir zadyň gyrasy, 
gutarýan ýeri. Halynyň kenary gyşyk çykypdyr. 
3. göç. m. Gyra, çet, töwerek. Akly barlar tartdy özün 
kenara, Garyp düşüp galdy çykmaz azara 
(Magtymguly). 
KENARA [kena:ra], at.Gyňaja we ş.m. salynýan 
gyra nagşyň ady.  
KENARALY [kena:raly], syp. Gyralary nagyşly, 
nagyş salnan. Kenaraly gyňaç. 
KENARÝAKA [kena:rýaka], at. Kenaryň boýy, 
kenara iň ýakyn ýerleşýän ýerler. Kenarýaka 
ýurtlaryň ýolbaşçylarynyň duşuşygy. 
 KENDIR [kennir], at. 1. Süýümi dokmaçylykda 
çig mal hökmünde ulanylýan ösümlik. Kendir ekilen 
meýdan. 2. Şol ösümlik süýüminden işilen ýüp, 
tanap. Indi ol aýagy çarykly, başy şypyrmaly, bili 
kendir guşakly çopan ýok (

Edebiýat we sungat

). 
KENDIRIK [kennirik], syp. Üstünde un elemek, 
hamyr ýugurmak, öýmek üçin ýörite syk dokalan 
galyňrak kamys mata. Nurjahan unaşyny gazanyň 
içine atansoň, gapagynyň ununy kendiriginiň üstüne 
kakdy (B. Kerbabaýew).