(urmak) ogurlyk etmek, biriniň öý goşlaryny,
zatlaryny ogurlamak. Öýüni ýykmak maşgalany
dargatmak, çykgynsyz, elhenç ýagdaýa salmak.
ÖÝÇI [öýçü], at. Öý ýasaýan ussa. Ol öz
hyýalynda öýçi ussa sekiz ganat öý buýurdy (A.
Gowşudow).
ÖÝDEÇI [öýdöçü], at. 1. Öýderäk bolmagy
halaýan, öýden çykman oturýan adam. Soňky
döwürlerde sen öýdeçi bolupsyň. 2. Elde, öý
hojalygynda saklanýan, eldeki (goýun-geçi hakynda).
Öýdeçimi-düzdeçi
diýip soraýmasaň, düşünmegem
aňsat däl (B. Kerbabaýew). Olar öýdeçi mal
sürüleridi.
ÖÝDELMEK [öýdölmök] I, işl. Palas, düýpli
gyňaç dokalanda erşiň daşyndan dürli-dürli sapak
aýlanyp, geçirilip, nagyş salynmak.Öýdelip dokalan
palas. Öýdelip dokalan düýpli gyňaç.
ÖÝDELMEK [öýdölmök] II, işl. Üstünde iki
eliň ýöredilip, hereketlendirilip, üýşüp ýatan zadyň
içinden irileri saýlanmak.
ÖÝDEME [öýdömö] I, II, iş ady. Öýdemek
ýagdaýy. Sen gyňaç öýdemäni gowy öwrenipsiň.
ÖÝDEMEK [öýdömök] I, işl. Palas, düýpli
gyňaç dokalanda erşiň daşyndan dürli-dürli sapak
aýlap, nagyş salmak.
ÖÝDEMEK [öýdömök] II, işl. Üstünde iki eliňi
ýöredip, hereketlendirip, üýşmek ownuk zadyň
içinden irilerini saýlap almak. Samanyň iriräklerini
halta öýdäp guý.
ÖÝDEMEKLIK [öýdömöklük] I, II, iş ady.
Öýdemek ýagdaýy.
ÖÝDEMEZLIK [öýdömözlük], iş ady. Öýdemek
işini etmezlik.
ÖÝDENIÇER
[öýdönçör],
at.
Kesekiniň
gapysynda
öý
hyzmatlaryny
edip
gün
görýänhyzmatçy, hyzmatkär. Bir bar eken, bir ýok
eken, gadym zamanda bir baýyň öýdeniçer gapy guly
bar eken (
Türkmen halk ertekileri
).
Do'stlaringiz bilan baham: |