Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

(urmak) ogurlyk etmek, biriniň öý goşlaryny, 
zatlaryny ogurlamak. Öýüni ýykmak maşgalany 
dargatmak, çykgynsyz, elhenç ýagdaýa salmak. 
ÖÝÇI [öýçü], at. Öý ýasaýan ussa. Ol öz 
hyýalynda öýçi ussa sekiz ganat öý buýurdy (A. 
Gowşudow).
ÖÝDEÇI [öýdöçü], at. 1. Öýderäk bolmagy 
halaýan, öýden çykman oturýan adam. Soňky 
döwürlerde sen öýdeçi bolupsyň. 2. Elde, öý 
hojalygynda saklanýan, eldeki (goýun-geçi hakynda). 

Öýdeçimi-düzdeçi

diýip soraýmasaň, düşünmegem 
aňsat däl (B. Kerbabaýew). Olar öýdeçi mal 
sürüleridi.
ÖÝDELMEK [öýdölmök] I, işl. Palas, düýpli 
gyňaç dokalanda erşiň daşyndan dürli-dürli sapak 
aýlanyp, geçirilip, nagyş salynmak.Öýdelip dokalan 
palas. Öýdelip dokalan düýpli gyňaç. 
ÖÝDELMEK [öýdölmök] II, işl. Üstünde iki 
eliň ýöredilip, hereketlendirilip, üýşüp ýatan zadyň 
içinden irileri saýlanmak.
ÖÝDEME [öýdömö] I, II, iş ady. Öýdemek 
ýagdaýy. Sen gyňaç öýdemäni gowy öwrenipsiň. 
ÖÝDEMEK [öýdömök] I, işl. Palas, düýpli 
gyňaç dokalanda erşiň daşyndan dürli-dürli sapak 
aýlap, nagyş salmak. 
ÖÝDEMEK [öýdömök] II, işl. Üstünde iki eliňi 
ýöredip, hereketlendirip, üýşmek ownuk zadyň 
içinden irilerini saýlap almak. Samanyň iriräklerini 
halta öýdäp guý. 
ÖÝDEMEKLIK [öýdömöklük] I, II, iş ady. 
Öýdemek ýagdaýy. 
ÖÝDEMEZLIK [öýdömözlük], iş ady. Öýdemek 
işini etmezlik. 
ÖÝDENIÇER 
[öýdönçör], 
at. 
Kesekiniň 
gapysynda 
öý 
hyzmatlaryny 
edip 
gün 
görýänhyzmatçy, hyzmatkär. Bir bar eken, bir ýok 
eken, gadym zamanda bir baýyň öýdeniçer gapy guly 
bar eken (

Türkmen halk ertekileri

).