Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

KEŞIK II, at. Erkegiň (düýäniň) goltugynda 
sürülmeden emele gelýän ýara (öň aýagynyň iç ýüzi 
döşüni sürtýär). 
KEŞLEME, iş ady. Keşlemek ýagdaýy. 
KEŞLEMEK, işl. Keş çekmek, joýa gazmak, 
suwarmak üçin joýalap çykmak. Kelem ekiljek 
ýerleri keşläp ýören adamlar görünýärdi. Gowaça 
ýerini keşlemek. 
KEŞLEMEKLIK, iş ady. Keşlemek ýagdaýy. 
KEŞLENMEK, işl. Keş, joýa çekilmek, 
gazylmak. Käşir ekiljek ýerler keşlenipdir. 
KEŞLEŞDIRMEK, işl. Keşläp çykmak,bir 
ýanyndan keşläp başlamak. Ol gök ekin ýerlerini 
keşleşdirip ýördi. 
KEŞLEŞMEK, işl. Keş çekmäge kömekleşmek. 
KEŞLETDIRMEK, işl. Ekin ýerlerine keş 
çekdirtmek. 
KEŞLETMEK, işl. Keşlemek işini başga birine 
etdirmek, ekin ýerlerine keş çekdirmek. 
KEŞLEÝIN, hal. Keşler boýunça, keşläp, her 
keşe aýry-aýrylykda. Gowaçalar keşleýin suwarylýar. 
KEŞP, at. 1. Biriniň ýüzüniň görnüşi, ýüz sypaty. 
2. Biriniň ýa-da bir ýeriň daş görnüşi, şekili. 
Ýurdumyzyň keşbi görülmedik derejede özgerýär 
(

Watan

). 
KEŞT I: keşt eýlemek: aýlanmak, görmek, 
gezmek, gezelenç etmek. Keşt eýledim, gezdim yşkyň 
dagyndan, Ne beladyr, kimse çeker bu derdi? 
(Magtymguly). 
KEŞT II: keştiň çekmek (almak) işdäň almak, 
bir zat etmäge isleg döremek. Keşdiň çekýän zat. 
KET, at, gepl. d. Üstünde ýatmak üçinýasalýan 
uly agaç desga, enjam.
KETDE, syp., gepl. d. 1. Uly, beýik. 2. Uly 
wezipeli (adam). 
KETDELIK, at, gepl. d.. 1. Ululyk, beýiklik. 2. 
Ýokary wezipelilik, uly işde işlemeklik. Onuň ogly 
ketdelige ýetişipdir diýýärler.