KETEK, at. 1. Guş, towşan we ş.m. jandarlar
üçin ýörite salnan kiçijik jaý. 2. gepl. d. Çalamydar
salnan jaý, kiçiräk sümelge, küme, jaýjagaz. Duşman
bolsa indi ketegine sümüldi (
Görogly
).
KETEN, at. Yzgar geçirmeýän galyň, syk
dokalan mata. Keten ädik.
KETENI, at. Aýal köýnekligi üçin tarada
dokalýan gyrasaryly ýüpek mata. Keteni köýnek onuň
ýüzüni öňküsinden bir hili agrak, peşeneliräk edip
görkezdi (B. Pürliýew).
KETEW [ketöw], at. Ýabynyň, eşegiň bogaz we
burun boşlugynda emele gelýän kesel.
KETEWLEME
[ketöwlömö],
iş
ady.
Ketewlemek ýagdaýy.
KETEWLEMEK [ketöwlömök], işl. Ketew
keseli degmek, ketew keseli bilen kesellemek.
Demini iki temeginden goýberip, ketewlän at kimin
horguryp, iki burnuny arçaýardy (
Edebiýat we
sungat
).
KETEWLEMEKLIK [ketöwlömöklük], iş ady.
Ketewlemek ýagdaýy.
KETEWLEMEZLIK [ketöwlömözlük], iş ady.
Ketew keseli degmezlik.
KETEWLEÝIŞ
[ketöwlöýüş],
iş
ady.
Ketewlemek ýagdaýy.
KETGEN, at, ser. Ketigen. Oglanlar ketgeniň
köp biten ýerine düýelerini sürdüler.
KETHUDA [kethuda:], at. Baştutan, ýaşuly,
geňeş-maslahat beriji, birnäçe adamyň aksakaly.
KETHUDALYK [kethuda:lyk], at. Baştutanlyk,
ýaşululyk, aksakgallyk. Kethudalyk endişesin,
Kylaýyn diýseň, öýlengin (Magtymguly).
31
KETIGEN [ketiğen] , at. Topbak ösýän, ýapragy
kiçijik, ownuk tikenli, baldaklary ýumşak ot. Ol
ýerde gyrtyç, ketigen ýaly otlar bardy.
Do'stlaringiz bilan baham: |