Улуғбек мадрасаси (1417-1420 йй.)

«Ўлимдан олдин тавба қилмоққа шошилгин ва Намозни ўз вақтида ўқишни фарз билгин» сўзлари ёзилган. Пастки қисм таркибига масжид, мулозимхона ҳамда мадраса ҳам киритилган. Ёзги масжид айвони 1910 йил Самарқандлик усто Маҳмуд ва Муҳаммад Сиддиқлар қуришган. Унинг деворлари ганч нақшлари билан безатилган. Пастки қисмдаги яна улуғвор қўш гумбазли бино тарихан ўзида табаррук зотларнинг номини мужассам этади. Бу иншоат узоқ давр давомида, Улуғбекнинг устози Қозизода Румий номига қурилганлиги таъкид этилади. Лекин Рюи Гонзалес Клавихо маълумотларига қараганда бу мақбара энага Улуғ Ўлжа ойим номига қурилганлиги баён этилади. Буни тўла исботлаш учун 1979 йил 5 ноябрь куни ичкаридаги қабр очиб ўрганилди. Ҳақиқатдан ҳам у ердан аёл кишига хос суяк қолдиқлари топилди. Антрополог Тельман Хўжаевнинг аниқлашича 30-35 ёшлар чамасидаги аёл суяклари экан. Мақбарани ички гумбазлари нақшинкор қилиб ишланган, панеллари эса олти қиррали кошинлар билан безатилган. 1949-1952 йилларда мақбара текширилди ва босиб ётган тупроқдан тозаланиб, қайта қурилди.
Ниҳоят табаррук қирқ сирли зина орқали мажмуанинг ўрта қисмига кўтарилади. Зинанинг эни 5 газни ташкил этади.