bo„lgan XVI asrga oid qazilmalarda maxsarning qurigan gullari topilgan.
Arab tilida «usfur» deb nomlangan. Shu
nomdan ruscha nomidan kelib
chiqqan deb hisoblanadi. Qadimdan Hindistonda sanskrit lug„atida
maxsar qadimiy ekin deb qayd qilingan. Hindistonda maxsarning barcha
botanik tur xillari saqlangan. Hindistondan maxsar Xitoyga keltirilgan.
Maxsar ekilishi to„g„risida Grek olimiari Dioskorid va Pliniy o„z
asarlarida qayd qilishgan. Madaniy ekin sifatida maxsar Shimoliy
Afrikada,
Old Osiyoda, Afg„onistonda, Mesopotamiya, Kichik Osiyo,
Suriya, Falestin, Kavkazorti
Birlashgan Arab Amirligi, Eron, O'rta va
Janubiy Amerikada ekiladi va Turkmanistonda keng ekilmoqda.
Turkmanis- tonda maxsar moyi oziq-ovqatda va chiroq yondirishda
ishlatilgan. Paxtachilik rivojlangan sari maxsar ekini kamaygan,
chunki
chigit moyi iste‟mol qilingan. Yevropaning janubiy rayonlarida, Fransi-
yada ekila boshlangan. Maxsar avval faqat bo„yoq ishlab chiqarish uchun
ekilgan. Ammo, sun‟iy anilin ishlab chiqilishi bilan maxsardan bo„yoq
ishlab chiqish to'xtatiladi, maxsar moyli ekin sifatida saqlangandi. Maxsar
eng ko„p Hindistonda ekiladi.
FAO ma‟lumoti bo„yicha 2015-yili yer yuzida maxsar 7,82 mln. ga
maydonga ekiladi, o„rtacha hosil 8,5 s/ga
ni tashkil qiladi, yalpi hosili
6,47 mln t.
0„zbekistonda
2015-yilda
58,6
ming
gektarga
ekilgan.
Qurg„oqchilikka chidamli bo'lganligi uchun u lalmi yerlarda keng
tarqalgan. Lalmi yerlarda undan 3-4 s/ga urug„ va 45-60 s/ga ko„kat
olinadi yoki 16-23 s/ga pichan olinadi.
33
Do'stlaringiz bilan baham: