Yuraksiz fabrika Muallif: Sverre Knudsen Tarjimon: Fazliddin Raxmonaliyev ogohlantirish: Mazkur kitobdan tijoriy maqsadlarda foydalanish taqiqlanadi. Tarjimon ushbu tarjima uchun mualliflik huquqini

Marit Osning yangi ish kuni
Marit Os ham, Byornar Sivertsen ham ishdan bo'shatilmadi.
Ularni koʻtarishdi. Va ular bir emas, ikki emas, balki uch qavat balandroq ishga o'tkazildi. Yettinchi qavatga. Grossen yangi vafli dizayni uchun barcha sharafni olgan bo'lsa-da, u Marit va Byornarning ko'tarilishiga gʻamxoʻrlik qildi. Lekin faqat ularga unga kerak bo'lgani uchun. Byornar uning o'zi hech qachon hech narsa o'ylab topa olmasligiga ishonardi.
Yettinchi qavat uchinchidan farq qilmasdi, faqat stollar kattaroq, ular orasidagi o‘tish joyi torroq edi. Fru Grossenning ish joyi yonidagi derazaga osilgan pardalarda esa boshqacha dizayn bor edi.
Ammo bitta farq bor edi. Xodimlar yettinchi qavatda uchinchi qavatga qaraganda ko'proq ishladilar. Karyera zinapoyasida yuqoriga ko‘tarilganlar lavozimini pasaytirib yuborishdan qo‘rqishardi va ko‘tarilish umidi tobora kamayib borardi.
Marit Os yangi ishidan xursand edi. Ertalab fabrikaga kelganida esa liftda yana uch qavat ko‘tarilishni yaxshi ko‘rardi. U uchinchi qavatdagi liftni tark etib, sobiq hamkasblari unga hasad bilan qarashganidan mamnun edi. Unga, shuningdek, yettinchi qavatda xodimlarning ko‘p ishlari borligi yoqdi.
Bir kuni Marit Os Silvester oshxonadagi ishidan ayrilganini bilib qoldi. Albatta, bu qayg'uli xabar edi, lekin Marit o'zining yangi vazifalariga shunchalik berilib ketdiki, u tez orada bu haqda unutdi. U ko‘zlari osmondek moviy yigit haqida kamroq o‘ylardi.
Endi Marit Os shakar bilan ishlardi, narx, sifat, miqdor, buyurtmalar va transport masalalari bilan shug'ullanardi. Shakar unga qaraganda qimmatroq va kamroq mamlakatlarda ishlab chiqarilganligi sababli, u bilan ishlash tuzdan ko'ra ko'proq talab qilinadi.
Byornar Sivertsenning vazifalari o'zgarishsiz qoldi. Uchinchi qavatda o'ttiz sakkiz vattli lampalar va yettinchi qavatda ellik ikki vattli lampalar ishlatilgan bo'lsa-da, ularni almashtirish ham ko'p vaqt talab qildi. Shuning uchun Byornarning ishi ortdi. U tezroq ishlardi va ertaroq boshlardi va kechroq ketardi. Ammo ruchka yotgan cho'ntagida oldingi uchta chiziq o'rniga endi yettita chiziq bor edi. Buni qavat boʻyicha sobiq hamkasblari payqagach, u xursand bo'ldi.
Endi Marit ham, Byornar ham bir oz ko'proq daromad olishardi, lekin Marit doimiy bosim ostida yashash juda qimmatga tushdi. U doimo taksiga o'tirishi va uyga yetkazib berish uchun oziq-ovqat buyurtma qilishi kerak edi, bu qimmatroq edi. Endi Marit faqat isitish uchun zarur bo'lgan tayyor ovqatlarni sotib olardi va ular arzon emas edi. Qiz o'ziga yangi ko'ylaklar va yangi poyabzal sotib olishga majbur bo'ldi, chunki yettinchi qavatda xodimlar bir xil kiyimda bir necha kun ketma-ket ishga bormasdilar. Ular bir xil kiyimda haftada ikki marta yoki oyiga to'rt martadan ko'p bo'lmagan holda paydo bo'lishardi. Bu qoidalar edi va Marit ularga amal qilardi.
Maritga ko'p narsa yoqdi. Unga yangi ko'ylaklar va kostyumlar yoqdi, u taksida yurishni va ko'p narsalarni boshqarishni yaxshi ko'rardi. Balki yettinchi qavatdagi ish mukammal bo‘lgandir? Ehtimol, bu uning umrining oxirigacha ishlashi mumkin bo'lgan joydir? Ammo Marit bu savollarga javob berishga jur'at etgunga qadar, hamma narsani ostin-ustun qilib yuborgan narsa yuz berdi.
Bir kuni Maritni rahbariyatga chaqirishdi. Boshliqlar boshligʻining boshligʻiga. Bosh direktor Hansen-Visochansenga.