30
кийганинг
гулгун қирмизи, // Сўзимни англагин ўзбакнинг қизи (Алп.
118). Тошга тегиб тирноқлари тўкилиб, // Юрган изга
қўчқил қонлар
ёқилиб (Хур.187).
Олтин коса,
гулгун шароб, //
Ичилди майдон
ичинда (Рав.91). Ол-ол бўлсин, ол-ол бўлсин,
ол бўлсин, // Кўнгли
сўйса ёрнинг лаби бол бўлсин (Рав.40).
Қизил, гулгун, қирмизи,
гулгун қирмизи, алвон, ол, қўчқил сўзлари
«ранг билдирувчи
белги» маъносида бирлашса-да,
қизил, қирмизи «меъёрдан ортиқ»,
«адабий», ол, алвон «меъёрдан паст», гулгун, қўчқил «меъёрдан
ортиқ», «достонлар тилига хос» маънолари
билан бир-бирларидан
фарқланади.
Баъзан
алвон сўзи
«ранг» маъносини эмас, балки
«турли, хилма-
хил» маъносини билдириш учун хизмат қилган. Масалан: Куйган
алвон-алвон сўзлар, Айрилган бир-бирин излар (Рав.35).
Қора сўзи
оқ сўзи га антоним сифатида ишлатилган. Ичи
қора
ниятинг, // ўлсангда
оқ бўлмайди (Тўл.79).
Қора кўмир қорадир, //
ўзинг
оқ қил кўрайин (Тўл.79).
Матнда
вазн талаби билан қора сўзи
қаро шаклида қўлланилган
ва
қора сўзи қуйидаги маъноларни ифодалаган:
а) «қарол, қул» маъноси: Қора бўлибди-ку,
сенга хизматкор, //
Бир нечалар ўз холидан бехабар (Алп.350).
б) «узоқдан кўринган шарпа, кўланка» маъноси: Кўринган
қора ким бўлди? (А.89). У
қора боғонағи келган ўн
чопар эди
(Алп.89).
Do'stlaringiz bilan baham: