Ўзбекистон республикаси соғЛИҚни сақлаш вазирлиги тошкент тиббиёт академияси

1.4. Шифокорнинг касбий вазифаси: унинг маъноси нима?
Яхшилик ва ёмонликка муносабат шифокор фаолиятидаги эркинлик ўлчови билан белгиланади. Одамларга яхшиликни етказиш учун қасамёд қилиб, шифокор деярли эркин танлов қилди. Шифокорнинг эркинлиги унинг фаолиятини бошқарадиган инсонпарварлик тамойиллари билан таъминланади.
.Шифокорнинг ҳаракатларини чекловчи омиллар
Ахлоқий танлов - бу тиббий ахлоқда устун бўлган ўзига хос қадриятлар иерархиясига эга бўлган шифокор эркинлигининг намоён бўлиш шаклидир: унда инсон ъаёти устувор қадрият, инсон саломатлиги эса энг юқори яхшиликдир.
"Хавф" (Риск) тушунчаси "хавф" тушунчасига яқин. Хавфли характер ва у ёки бу ҳаётий вазиятни ўзи деб атайди. Хатарларни акс субъектларнинг " эркинлик билан боғлиқ, чунки, бир хавфли ҳаёт вазиятга муносабатини ташкил шахснинг онгли қарорлари билан, танлаш. Шунинг учун, бу ҳафта бўлади учун ҳолатлар Аве томонидан соғлиқни сақлаш ва беморларнинг ҳаётини учун хавфини оширади тоқат ва эмаслиги, бепарволик доктори ўринда туради.
Тиббий хато ва шифокорнинг жавобгарлиги ўртасидаги боғлиқлик муаммоси совет даврида И.В.Давйдовский томонидан батафсил таҳлил қилинган . У, бу муаммо, жуда кўп бўлган қолади янги Урғу, тушуниш учун ҳисса шунинг тегишли бугун лагер:
1. Тиббий хатолар тиббий амалиётда безовта қилувчи никоҳдир. Диагностика ва бошқа хатоларни қилмайдиган шифокор йўқ.
2. Тиббий хатолар даволаш ва диагностиканинг салбий усуллари ҳисобланади.
3. Тиббий хатоларни таҳлил қилишда жаҳолат ва жоҳилликни фарқлаш керак.
Тиббий амалиётда жазоланмаган тиббий хатолар ва бахтсиз ҳодисалар мавжудлиги шифокорнинг хато қилиш ҳуқуқини англатмаслиги керак. Бундай ҳуқуқ ишни адолатсиз бажаргани учун асосий юридик жавобгарликни келтириб чиқариши ва ундан ҳам кўпроқ жарроҳлик хавфини камайтириши ва кечиктирилган жарроҳлик аралашуви учун сабаб бўлиши керак.
Ушбу масалани якунлаб, ҳар кимга тиббий хато ва бахтсиз ҳодиса, инсофсизлик ва жавобгарлик муаммоси ятрогенизм каби ҳодиса билан боғлиқлигини эслатиши керак - бу тўғридан-тўғри шифокорнинг айби билан ёки тиббий омиллар таъсирида беморнинг соғлиғига етказилган зарардир.
Тиббиётдаги бурчнинг асосий роли инсон саломатлиги ва ҳаёти қийматига боғлиқ. Касбий тиббий бурч - бу беморга, хамкасбларига ва умуман жамиятга нисбатан вазифаларнинг энг яқин бирлашувига мисол.
Касбий бурчнинг асосий принципи гуманизм тамойилидир . Бу беморга нисбатан шифокорнинг вазифаларида энг аниқ намоён бўлади. Тиббий даово таъминлаш учун ҳар доим тайёр бўлиш ҳақида куч, шифокор, ҳар бир бемор учун эотиборли ва меҳрибон, алоҳида-алоҳида ва теран ёндашув бўлиши керак.
Тиббиётдаги бурчнинг асосий роли инсон саломатлиги ва ҳаёти қийматига боғлиқ. Касбий тиббий бурч - бу беморга, ҳамкасбларига ва умуман жамиятга нисбатан вазифаларнинг энг яқин бирлашувига мисол.
Касбий бурчнинг асосий принципи гуманизм тамойилидир. Бу беморга нисбатан шифокорнинг вазифаларида энг аниқ намоён бўлади. Ҳар доим тиббий ёрдам кўрсатишга тайёр бўлган шифокор эҳтиёткорлик ва ғамхўрлик кўрсатиши, ҳар бир беморга алоҳида ва ўйчан муносабатда бўлиши керак.
Касбий бурчнинг бевосита бузилиши - бу касал одамга нисбатан сусткашлик, расмий муносабат. Шифокор ҳар доим эсда тутиши керакки, беморнинг даволанишнинг муваффақиятига ишониши, унинг тиббиёт ходимларига бўлган ишончи тез-тез соғайишда энг сўнгги дори-дармон ва асбоб-ускуналардан фойдаланишдан кам эмас. Бундай имонни уйғотиш ҳар қандай шифокорнинг касбий бурчидир. Ҳатто академик В.М.Бектерев ҳам бир неча бор таокидлаганидек, агар бемор шифокор билан суҳбатлашгандан кейин ўзини яхши ҳис қилмаса, бу шифокор эмас. Шифокор психотерапевтик усуллар билан чақирилади - маоқуллаш, тасалли бериш, тинчлантириш, сезгир муносабат сўзлари билан - беморнинг касаллиги билан курашиш учун унинг жисмоний ва руҳий кучини сафарбар қилиш учун тактик ва моҳирлик билан. Шифокорнинг вазифаси, биринчи навбатда, ёрдамга муҳтожларга биринчи навбатда ёрдам беришдир. Бироқ, шифокорнинг иқтисодий хавфсизлиги ёки ахлоқий беқарорлиги шароитида васвасага берилиб, биринчи навбатда ўзининг меркантил қизиқишини ёки хавотир ва хавфдан қочиш учун оддий истакни қўйиши мумкин.
Бундай ҳолда, шифокорнинг ахлоқий ва ҳулқий бурчини бузиши мумкин. Бундан ташқари, ироданинг заифлиги ва ҳаттоки кейинги тавба килиш баҳона бўлиб хизмат қилмайди. Сабабидан қатъи назар, бундай хатти-ҳаракатлар ахлоқсиз ҳисобланади ва шифокор учун кечирилмас ҳисобланади.