1. Ферментларни барқарорлашнинг афзаллик жиҳатлари

23.Биотехнология ва тиббиёт Tibbiyotda biotexnologiya vositalari va metodlari turli kasalliklarni erta tashxis qo‘yish va davolash uchun mo‘ljallangan yangi biologik faol moddalar va dorilarni yaratishda muhim rol o‘ynaydi. Monoklonal antitelolar turli kasalliklarni tashxis qo‘yish va davolash uchun noyob reagentlar sifatida ishlatiladi. Farmatsevtika bozoriga chiqishga tayyor,uy hayvonlar sutlaridan olinadigan terapevtik oqsillar. Biotexnologik izlanishlar faoliyati tufayli SARATON va OITS kabi jiddiy kasalliklarni davolashning zamonaviy usullari ishlab chiqilmoqda. Statistik ma’lumotlarga ko‘ra bu usullar bemorlar hayotini uzaytirish imkonini berishi aniqlangan. Biotexnologiyaning yangi yo‘nalishi qimmatbaho garmonal preparatlarni sintez qilish hisoblanadi.
24.Иммуноэнзим тахлилининг гетероген усули Odatda IFA metodlarini muhokama qilish barcha metodlarning geterogen va gomogenlarga bo’lish ya’ni tahlilning qattiq faza ishtiroki bilan yoki faqat suyuqlikdagi barcha bosqichlarni prinsp bo’yicha o’tkazish amalga oshiriladi.Geterogen IFA analizi ikki fazali sistemada olib boriladigan metodlarni birlashtiradi. Bunda fazalarga bo’linish aniqlashning har qanday bosqichida bo’lib o’tishi mumkin. Geterogen metodlar har xil fazalarda joylashgan belgilangan birikmaning kompleks hosil qiluvchi va erkin qoluvchilarning bo’linishining majburiy bosqichlarini o’z ichiga oladi.Geterogen metodlarga belgilangan reagentning immunokimyoviy kompleksida bog’langan va erkin qolganlar bo’linishi immobilizatsiyalanadigan reagent bilan qattiq faza yordamida va sistemaga qo’shimcha eritmalar komponentlari (tuzlar, polietilenglikol, spirt, ikkilamchi antitela, oqsil va boshqalar) kiritishdan hosil bo’lgan immunokomplekslar o’tirish yo’li bilan ham amalga oshadigan metodlar kiradi


25.Ферментларни иммобиллашнинг адсорбцион усули ҳақида тушунча беринг. Fermentlarni tashuvchilarga adsorbsiyalash orqali immobillash.Fermentlami tashuvchilarga adsorbsiyalash orqali immobillash usuli fermentlami immobillashning eng qadimiy usullaridan hisoblanadi. 1916-yilda J.Nelson va E. Griffin faollashtirilgan ko‘mir va aluminiy gidroksidi geliga invertaza fermentini adsorbsiya usulida immobillaganlar.Adsorbsion immobillash usuli o'zining oddiyligi bilan ajralib turadi. Tashuvchiga ferment eritmasini qo'shib, adsorbsiyalanmagan fermentni bir necha marta yuvib tashlash mumkin. Adsorbsiya yo'li bilan immobillash usulining qulayligi shundaki, ishlatiladigan tashuvchilar arzon va keng tarqalgan (47- a, e rasm).Tashuvchilarni turli konfiguratsiyada va g'ovakli holatlarda olish mumkin. Ba’zi hollarda oqsil molekulalarining tashuvchiga adsorbsiyasi yetarli darajada spetsifiklikka ega bo'ladi. Fermentlar bilan tashuvchi orasidagi bog'ning unchalik mustahkam emasligi, bu usulning kamchiliklaridan biridir. Chunki reaksiya mobaynida fermentning tashuvchidan desorbsiyalanishi qimmatbaho biokatalizatorni yo'qotishga va reaksiya mahsulotlarini ifloslanishiga olib keladi.
26.Микроорганизмлардан фермент ажратиш Oxirgi vaqtlarda tabiiy fermentlar to‘plamini saqlagan immobillangan mikroorganizmlar hujayrasini qo‘llash juda keng tarqaldi. Uning immobillangan fermentlarga nisbatan afzalligi shundan iboratki, mikroorganizm hujayralarini immobillash bo‘yicha texnologik jarayon amalga oshirilganda qimmatga tushadigan bir qancha bosqichlar: fermentlami ajratish, tozalash va immobillash bosqichlari chetlab o‘tiladi.Mikroorganizmlar icLidagi fermentlar tabiiy bo‘lib, ular tashqi ta’sirlarga barqaror bo‘ladi. Fermentlar organizmdan ajratilganda, ular o‘z faolligini tez orada yo‘qotadi, ba’zi hollarda esa ularni umuman faol holda ajratish mumkin emas.MiK'Oorganizm hujayrasida esa fermentlar o‘z faolligini ko‘p vaqtlargacha saqlashga qodir. Bunday sharoitlarda alohida fermentlarni emas, balki butun hujayralami qo'llash yaxshi natijalarni beradi.


27.ПЦР жараенини тушунтиринг .Polimeraza zanjir reaksiyasi (PZR) bu DNK maʼlum qismining koʻplab marotaba (million yoki milliard) nusxasini olish uchun qoʻllanadigan, keng tarqalgan laborator usul hisoblanadi. Polimeraza zanjir reaksiyasi (PZR) bu DNK maʼlum qismining koʻplab marotaba (million yoki milliard) nusxasini olish uchun qoʻllanadigan, keng tarqalgan laborator usul hisoblanadi. Bu DNK qismi tajriba oʻtkazuvchini qiziqtirgan har qanday soha boʻlishi mumkin.Polimeraza zanjir reaksiyasi (PZR) DNK maxsus nishon qismining koʻplab nusxalarini hosil qilish uchun qoʻllanadigan usul.Polimeraza zanjir reaksiyasi yoki PZR bu maʼlum DNK boʻlagini in vitro (odam organizmida emas, tajriba probirkasida) koʻp marta nusxalash usuli hisoblanadi.PZR termostabil DNK polimerazaga, Taq polimerazaga, bogʻliq va DNKning shu qismi uchun maxsus DNK praymerlari boʻlishini talab qiladi.PZRda harorat oʻzgarishi bilan reaksiya bir necha marta takrorlanadi, shu orqali DNK nishon qismining koʻplab nusxalarini olish mumkin.PZR ustida koʻplab tajribalar va amaliy dasturlar olib borilgan. Bundan asosan DNKni klonlash, tibbiy diagnostika va sud-tibbiy ekspertizasida foydalaniladi.