Ushbu usulda, aytaylik, kompaniya uchun kelgusi yilda “X”
miqdorida muayyan muhandis
kerak bo’lishi ma’lum. Tajribadan ishga taklif olganlar bilan ishga qabul qilinadiganlar o’rtasidagi
nisbat 2:1 bo’lishi ham hisoblab chiqilgan. Shuningdek, kompaniyada
suhbatlashishga taklif
olganlar bilan ishga taklif etiladiganlar o’rtasidagi nisbat 3:2, ayni vaqtda suhbatlashishga taklif
olganlar bilan suhbatlashishga amalda keladiganlar o’rtasidagi nisbat 4:3 bo’lishi
ham oldindan
ma’lum. Natijada aniqlangan nomzodlar bilan taklif qilinadiganlar o’rtasidagi nisbat 6:1 bo’ladi.
Boshqacha qilib aytganda, reklamadan, o’quv joyidan, boshqa manbalardan bo’sh ish
joyi haqida
xabar topgan olti nomzoddan bittasi suhbatlashish uchun taklif oladi. Kompaniya ushbu nisbatni
hisobga olgan holda pirovard natijada munosib 200 nomzodni suhbatlashishga
taklif qilish uchun
bo’sh ish joylariga 1200 kishini qiziqtirishi lozim. Yuqoridagi jadvalda ko’rsatilganidek,
suhbatlashish bosqichigacha 150 nomzod yetib keladi, ulardan 100
tasi ishga taklif oladi va
pirovard natijada bu nomzodlarning faqat yarmi (50 kishi) ishga amalda qabul qilinadi. Personalni
boshqarish xodimlari kadrlarga bo’lgan ehtiyojni to’g’ri aniqlashi, kadrlarni
tanlashda adashishga
yo’l qo’ymasliklari kerak.
Do'stlaringiz bilan baham: