6-мавзу. Дин маданият феномени. Буддавийлик ва христиан дини тарихи ва фалсафаси

Христианликда тақводорлик. Тақводорликнинг асоси-Масиҳийнинг характери 
ҳақидаги Библиянинг (биринчи навбатда янги Аҳдда) кўрсатмаларига аниқ, беғубор риоя 
қилиш. Ҳаѐт орқали ўзини тақводор тутиш бўйича асосий кўрсатмаларни Исо Масиҳ 
тоғидаги ваъздан ва ҳаворийларнинг турли черковларга ва алоҳида насронийларга 
мактубларидан олиш мумкин. 
Насронийнинг характерида қуйидагилар устун бўлиши керак: 
Худога, ўзига ва яқинига, шунингдек, унинг бутун ижодига самимий севги. 
Меҳрибонлик. 
Руҳнинг қашшоқлиги (кичиклиги учун ўзини ҳурмат қилиш ва Худони улуғлаш, 
бутунлай таяниш ва ўзига, бошқа одамларга ѐки бошқа нарсаларга эмас, балки фақат унга 
таяниш) 
Худодан ва унинг биз учун режасидан узоқлашишимиз натижасида бизнинг 
ѐмонликларимиз, заифликларимиз ва ахлоқнинг пасайиши ҳақида афсусланиш ва тавба 
қилиш. 
Мулойимлик (ўзини тута билиш, руҳнинг қатъийлиги, вазминлик, Меҳрибонлик, 
мулойимлик, осон чекиниш билан биргаликда тушунилади). 
Ростгўйлик( ҳалоллик ва самимийлик), эҳтиѐткорлик (яхши ишларни, сўзларни ва 
фикрларни ѐмонликдан ажрата олиш қобилияти) 
Раҳм-шафқат (хайрихоҳлик, хайрихоҳлик; адолатдан кўра кўпроқ нарсани бериш 
истаги). Сезувчанлик, раҳм-шафқат, альтруизм. 

---

 Бошқалар билан ярашиш қобилияти (кечириш ва бошқалардан кечирим сўраш, 
тавба қилиш). Бошқаларни яраштиришда иштирок этиш. 
Тоза виждонни сақлаш (амрлар, фармойишлар ва берилган ваъдаларни бажариш) ва 
унинг виждонини яхшилашга интилиш. 
Ҳақиқатда сабр-тоқат ва синов ва қувғинларга чидашда сабр-тоқат ("қайғули 
ташрифда жасорат"). Барча ѐлғонлардан олдин эгилувчанлик. 
Худога бўлган ишончни Жасур ва очиқ эътироф этиш ва унга бўлган имон нурини 
бошқаларга етказиш. 
Худонинг каломини тинглаш ва фақат унинг иродасини бажариш орқали яшашга 
интилиш. 
Христианликда ташқи кўриниш (кийим, соч турмаги, заргарлик буюмлари) 
насронийнинг ички фазилатлари — характер, қадриятлар тизимининг ифодаси сифатида 
қаралиши мумкин. Ташқи кўриниш учун аниқ қатъий талабларни қўймасдан, насронийлик 
насронийларнинг ташқи кўринишига ғамхўрлик қилишга чақирилган принципларга 
эътибор беради. Ушбу принципларга қуйидагилар киради: камтарлик; мулойимлик; 
жамиятнинг одоб-ахлоқ нормаларига риоя қилиш (маданий нормалар); васвасалардан 
қочиш. 
Ушбу тамойилларга мувофиқ, насронийинг кўриниши мақсадга мувофиқ бўлади: 
Кийимдаги камтарлик (бой кийим эмас ва замонавий эмас); Юқори ижтимоий мавқе ѐки 
моддий бойликни таъкидлайдиган элементларнинг йўқлиги; Кийим қарама-қарши 
жинсдаги шаҳвоний фикрлар ва нафс истакларини келтириб чиқармаслиги керак. 
Либерал ва консерватив насронийлар ўртасида ташқи кўринишга оид баъзи 
масалаларда маълум фарқлар мавжуд. Кийим-кечак масалаларида консерватив қарашларга 
риоя қилган насронийларнинг фикрига кўра, тананинг барча қисмлари (бош, қўллар, 
оѐқлардан ташқари) кийим билан қопланган бўлиши керак (кийим қанчалик кичик бўлса, 
ташқи кўриниши камроқ). Шунинг учун, мини юбкалар, шортилар улар учун қабул 
қилиниши мумкин эмас, уларнинг баъзилари аѐллар учун жинси шимлар, шимлар кийиш 
мумкин эмас деб ҳисоблашади.