8-mavzu. Mеnеjеr faоliyatini tashkil etish

Uslub boshqaruv organing intellektual salohiyati, sifatlari, uning individual xususiyatlari bilan belgilanadi.

Rahbarlik uslubi boshqarish metodlari bilan muayyan o‘zaro aloqada bo‘ladi.

Boshqarish metodi ham boshqarish faolitini amalga oshirish usullari va yo‘llari majmuasidan, boshqarish tizimiga samarali, maqsadga muvofiq ta’sir ko‘rsatishidan, ya’ni boshqarish funksiyalarini amalga oshirish mexanizmidan iboratdir.
Lekin shuni e’tiborga olish lozimki, metod bu tamomila obyektiv rahbarga bog‘liq bo‘lmagan va mustaqil tushunchadir. Uslub, garchi u ham ta’sir o‘tkazish usullari majmuasidan iborat bo‘lsada, metoddan farq qiladi, u yoki bu rahbarning subyektiv, individual xususiyatlari bilan belgilanadi.
qiyoslash uchun shuni aytish mumkinki, musiqa notasi hamma uchun bir xil bo‘lsa-da, lekin musiqachilarning ijro etish uslub (manera)lari har xildir.
Buni quyidagi misollarda ko‘rishimiz mumkin. Barcha rahbarlar xodimlarni rag‘batlantirish maqsadida boshqarishning iqtisodiy metodidan foydalanishlari kerak. Lekin ba’zi rahbarlar individual rag‘batlantirishga, boshqa bir rahbarlar esa jamoani rag‘batlantirishga ko‘proq mablag‘ ajratishga harakat qiladilar. Ba’zi rahbarlar chorak natijalarga, ikkinchi bir rahbarlar esa yillik ish natijalariga qarab mukofotlashni afzal ko‘radilar.
Buyruqlar va farmoyishlar chiqarish kabi boshqarishning tashkiliy-ma’muriy metodlaridan ham rahbarlar turlicha foydalanadilar. Bular bo‘lmasa ham buyruq chiqarish va aksincha boshqarish funksiyalarini buyruqsiz ham muvaffaqiyatli bajarish mumkin. Buyruq chiqarib, uni nazoratsiz qoldirish ham, uning bajarilishi ustidan aniq va amaliy nazorat o‘rnatish ham mumkin.
Shunday qilib, muayyan metodlarni amalga oshirishga har xil rahbarlar o‘z indivudual uslublari bilan yondoshadilar.
Shu bilan birga, rahbarlik uslubi butunlay indivudual asosga ega deb qarash noto‘g‘ri bo‘lur edi. Rahbarlik uslubiga boshqarish qonunlari va tamoyillari, rahbarlarga bo‘lgan yagona talablar, jamoadagi sotsial-psixologik muhit, yuqori rahbarlarning boshqarishda qo‘llaniladigan usullari kabi ko‘pgina obyektiv omillar ta’sir ko‘rsatadi. Demak, har bir rahbarning faoliyatida rahbarlik uslubining subyektiv va obyektiv unsurlari aralashib ketadi. Subyektiv unsurlar rahbarning:

• 
  ishchanlik va shaxsiy sifatlari;
  
• 
  mijozi, qobiliyati va qiziqishi;
  
• 
  bilimi, ko‘nikma va mahorati;
  
• 
  tadbirkorligi va tashabbuskorligi kabi fazilatlarida namoyon bo‘ladi.
  

3. Rahbarlik uslubiga qarab rahbarning turlarga ajratilishi mohiyati. Avtokratik rahbarlar, liberal rahbarlar, demokratik rahbarlar.

Rahbarlarning ishchanlik va ma’naviy-madaniy xislatlarini baholash amaliyoti shuni ko‘rsatadiki, bunda birinchi o‘rinda e’tiqodlilik, topshirilgan ish uchun shaxsan javobgarlikni his qilish, hololik, vijdonlilik, kishilarga nisbatan mehribonlik va e’tibor bilan munosabatda bo‘lish turadi. Asoslangan qarorlarni mustaqil va tez qabul qilish qobiliyati, shaxsan intizomli bo‘lish, mehnat sevarlik, tashkilotchilik qobiliyati, jamoada intizomni yo‘lga qo‘yishi va saqlay bilish qobiliyati juda yuksak baholanadi.

Rahbarlik uslubi belgisi va bo‘yisinuvchilarga nisbatan munosabatga qarab barcha rahbarlarni quyidagi uch turga bo‘lish mumkin.


Rahbarlik uslubga qarab rahbarlarning turlarga bo‘linishi

Avtokratik rahbarlar

*Bunday turdagi rahbar: buyruq chiqarish, qaror qabul qilish, xodimlarga jazo berish yoki rag‘batlantirishda jamoa fikirini hisobga olmaydi; o‘zini jamoadan uzoq tutadi; jamoa a’zolarini bevosita muloqatda bo‘lishini chegaralab qo‘yadi; o‘zining noo‘rin harakatlarining tanqid qilinishiga chiday olmaydi; o‘ziga bo‘ysinuvchilarning harakatlarini keskin ravishda tanqid qilishni yaxshi ko‘radi; muttasil buyruq berishga, hammani o‘z istaklariga so‘zsiz bo‘isindirishga intiladi; ko‘p gapirishni yoqtirmaydi, lekin bo‘isinuvchilari bilan muomilada bo‘lganda uning rahbarlik g‘ururi balandligi, uzini katta tutish sezilib turadi; o‘ziga bo‘isynuvchilari oldida qovog‘i solingan kayfiyatda bo‘ladi.