259
тараққиѐти билан далиллайди ва унинг ривожи асосида “эга бўлган
макони”, яъни денгизнинг устунлиги туради, деб ҳисоблайди.
Россиянинг ҳозирги баъзи геосиѐсатчилари яна бир геосиѐсий
воқелик –
“қуруқлик ва денгизнинг синтези”ни бу
фаннинг
учинчи қонуни сифатида илгари сурди.
А.Дугин, Н.А.Нартов ва россиялик бошқа олимлар геосиѐсатнинг
қуруқлик ва денгиз категориясидан ташқари уларнинг ҳар
иккаласининг аломатлари ва афзалликларини ўзида бирлаштирган
“соҳил зонаси” макони ҳам мавжуд, деб ҳисоблайдилар. Уларнинг
фикрича,
бу
“зона”
ҳар
иккала
макон
элементларини
бирлаштиргани сабабли бир маконли давлатлардан устунроқ бўлиб,
фаолроқ ривожланади. Бироқ,
шуни айтиш керакки, Россия илмий
марказларидан бошқа жойда деярли ҳеч қайси олим бу ғояни
геосиѐсатнинг учинчи қонуни сифатида тан олган эмас.
Классик геосиѐсатда жаҳон геосиѐсий ривожи,
давлатларнинг
жаҳоний
кучи,
уларнинг
дунѐдаги
таъсир
доираларини
эгаллашларининг асоси сифатида қараладиган геосиѐсий қонунлар
ҳозирги амалий геосиѐсатда мутлақо ишлатилмаяпти,
деб айтиш
мумкин. Бу қонунлар бугунги кунда фақат илмий геосиѐсатда
жаҳоннинг геосиѐсий ривожи, унинг асосий босқичлари ва умумий
қонуниятларини тадқиқ этишда қўлланмоқда.
Do'stlaringiz bilan baham: