www.ziyouz.com kutubxonasi
176
344
Gar jafo qil, gar vafokim, dilistonim sen mening,
Gar meni o‘ltur vagar tirguzki, jonim sen mening.
Xohi ra’no qad bila borgil yonimdin jilvagar,
Xohi kel qoshimgakim, sarvi ravonim sen mening
Ko‘nglum ichra sensenu ishqing ne dey holim senga,
Chun bu yanglig‘ mahrami rozi nihonim sen mening.
Jilva aylab har zamon, afg‘onu ohim qilma ayb,
Ham sen-o‘q chun boisi ohu fig‘onim sen mening.
La’lidin bir-ikki so‘z mazkur qil, ey xasta jon,
Bori bu bir-ikki damkim, mehmonim sen mening.
Telbalardin garchi rad qilding meni, lek anglag‘il
Kim, pariy ruxsoralardin tanlag‘onim sen mening.
O‘ldi mehringdin Navoiy, bevafo debsen ani,
Ertagi nozuk mizoji badgumonim sen mennng.
345
Bog‘ ichra chu garm bo‘ldi bozoring,
Yuz vajh ila bo‘ldi gul xaridoring.
Yo gul chu xayol qildi yig‘ingni,
G‘ayratdin anga o‘t urdi ruxsoring.
Qadding bila sarv qilsa sarkashlik,
Tushkan quyi boshi, ko‘rsa raftoring.
Zulfungkim, erur tugun-tugun go‘yo,
El bo‘ldi birin-birin giriftoring.
Nargis kebi sarg‘arib aso tutqan,
Ko‘ptur qora ko‘zlar ichra bemoring.
Qil boru yo‘qung fidosi, ey ko‘nglum,
Garchi teng erur anga yo‘qingu boring.
Deding: seni o‘lturay — xud o‘lturdi,
Yo‘q biymi halok, lutfi guftoring.
Ey mug‘bacha, kufr tarki jurmumg‘a
Bo‘ynumg‘a taqarga yaxshi zunnoring.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |