Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din
Download 0.78 Mb. Pdf ko'rish
|
0964-Fevayidul Kibar Nevayi Latin
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
286
Valek jilvasidur haddi e’tidol ichra. Nihol qaddin iki zulf sunbulida ko‘rung, Alif kebiki, qazo qilki yozdi dol ichra. Chaman aro qizarur, sarg‘arur guli ra’no, Magarki, qoldi jamolingdin infiol ichra. Degilki, xolidag‘i nuqtasi bo‘lur zohir, Tutarg‘a rang qo‘yar chunki nuqta xol ichra. Quyosh hayot suyinda ko‘rundi yo soqiy, Jamol aksini soldi mayi zulol ichra. Zamona ahlida yo‘qtur vafo, ani tilama Ki, qolmag‘aysen ani topmasang, malol ichra. Chu savtu harf ila tavhid sirri mumkin emas, Ne ogah ahli jadal muncha qilu qol ichra. Navoiy ilgini tutqilki, vasling ummidi Solibturur ajab andishai muhol ichra.
Raqib kelmagi ul no‘shi lab sanam birla, Erur nechukki, birav umr topsa g‘am birla. Ne umrdur buki, men g‘am bila kechurgaymen, Nechuk ichar kishi hayvon suyini sam birla. Alam chu yetti, ketar ishq lazzati jondin, Kishi ne nav’ qilur ayshni alam birla. Yetishsa yor raqibi, meni chekar so‘z ila, Ne ganjdurki, yutar ajdahosi dam birla. Bu guliston aro chun xorsiz gule butmas, O‘zungga aylamagil xorliq sitam birla. Nechuk qul o‘lmag‘amen dayr pirig‘aki, necha Ki, kamlig‘imni ko‘rar, o‘tkarur karam birla. Navoiy og‘zi xayolig‘a tushti, istamangiz Ki, tushti emdi yo‘li vodiyi adam birla.
Necha qamchi tushubtur ul qadi siymin badan uzra, Payopay sonqa tushkan kebi sarvu suman uzra.
|
