Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

www.ziyouz.com kutubxonasi 

40

Chobukum raxshini maydong‘a yana surdi choqindek,  

Shahsuvori falak urgan kelib oyini jalodat. 

Kirpiking o‘qi shahid etti meni, gar tonar o‘lsang,

Ikki xunrez ko‘zung bas manga isboti shahodat. 

Har zamon ul sanam ollida, bukim, sajda qilurmen,

Qayda zohidqa berur dast bu shoista ibodat. 

Istasang, qilmag‘asen joninga mehnatni ziyoda,  

Bo‘lg‘il o‘z qisminga xursandu tama’ qilma ziyodat. 

Jurmsiz yor agar o‘lturdi, Navoiy, farah etkim,

Husn xaylig‘a budur shevayu ishq ahlig‘a odat. 

76

Ishq tarkiga qilurmen tunu kun ko‘ngluma tuhmat  

Ki, otin tutmag‘ay el tutsa bu oyin bila shuhrat. 

Gar sabo qilsa madad, evrulay ul boshqa quyundek,  

Ko‘yidin gard kebi qo‘pqoli chun yo‘q manga quvvat. 

Do‘zax ahlig‘a tamug‘ shu’lasi bo‘lg‘ay dami Iso,  

Ko‘rsalar shomi g‘amim dudi aro shu’lai furqat. 

Yor ag‘yor ila hamdam, ne ajab g‘ussadin o‘lsam,  

Tufrog‘ o‘lg‘an to‘kilib, toshqa yuzlansa bu shiddat. 

Tog‘ni dasht  qilib,  dashtni tog‘ ayladi dardim,

Qilma har dasht, ro‘di ko‘hkan elni manga nisbat. 

Ko‘ngulu ko‘z sanga mushtoqu yo‘luqsang, chiroyingdin  

Ani behudlug‘ etib bahrasiz, ammo muni hayrat. 

Soqiyo, bodaki, davron bila ahliga vafo io‘q,

Sen agar jong‘a o‘t ursangki, erur jonima minnat 

Menu mug‘ dayriyu bir mug‘bacha ishqi yuru, ey shayx

Kim, seni masx qilibtur havasi hur ila jannat. 

Ey Navoiy, chu navo navha bila bo‘ldi badal, kosh  

Bo‘lmag‘ay erdi  sanga zuhrajabinlar bila ulfat. 

77

Firoqing aro, ey guli sarv qomat,

Ne sarvu ne gul ko‘rgali istiqomat. 

Chu ko‘rdi jununum tabib aytdikim,  

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar