Flot a chalinar, aftidan, saroy ostidagi yergulalarda asla asozlar ishlamoeda edi

t
Tamga—alotsida solns.
Ali K,ushchi urnidan turib tavoze bilan salom berdi.
Chol fil tishidan yasalgan, bandiga dur va yo^ut . ^adalgan asosini devorga suyab, turdagi kurpachaga utib utirdi, utirarkan, Ali K,ushchi bilan ugliga ikki yonidan joy kursatdi.
Boya dasturxon yozgan yosh maaram sharpasiz odimlab kirib, urtadagi kumush barkashni olib chi^ib ketdi va bir laszadan keyin tilla barkashda yangi meva-cheva olib kirdi. To bu ishning ^ammasi bajo keltirilmaguncha Salo^iddin zargar chur^ etmadi. Yosh maaram or^asi bilan yurib chik;ib ketgandan keyingina boshini kutarib, utkir kuzlarini Ali K,ushchiga tikdi.
—Kup buldi, fa^ir kulbamizga ^adam ranjida >^il- magan edilar. Endi xush kelibsiz, mavlono!..
Ali ^ushchi uning "fa^ir kulbamiz", deganiga ichida bir kulib ^uydi.
—Tashakkur sizga. ^uzuringizga bir niyatda tashrif buyurgan edim, tassir. Mavlono Mu^iddin bayon ^ilgandur...
Salo^iddin zargar "bayon sildi", degan ma’noda bosh irgadi. Sung, ^ulidagi piyoladan xushbuy choy ^uplarkan, sekin dedi:
—Bu muammoni mu^okama k;ilmokdan burun sizga aytadurgon bir ogiz suzim bor, mavlono... Siz Mirzo Ulugbek ^azratlari toju taxtdan ayrilgonidan xabarin- giz bormi?
Cholning ^alin ^oshlari tagiga yashiringan chagir kuzlari tikonday »;adalib turardi.
—Yu^!_ Kamina tunda on^azratimning ^uzurida edim. Davlatpanol; bukun sub^idam lashkar tortib...
Salo^iddin tarxon to^atsizlanib yelkasini uchirdi.
—Ma’lumingiz bulgay: sha^zodai juvonbaxt Mirzo Abdullatifning lashkari shu soniyada dovonda turibdi. A’lo^azratlarining jamiki sarkardalari taxtimizning valiaeuxi Abdullatifga bay’at etgandur¹...
Ali ^ushchi buni kechasi ustodning uksik ru^idanok, sezgan edi. Lekin Salo^iddin zargarning saltanat sir- larini bu ^adar yaxshi bilishi uni ^ayratga soldi. U lol bulib yer ostidan mavlono Mu^iddinga ^aradi. Mav­lono Mu^iddin, guyo bu noxush xabardan ezilib ketayot- ganday, boshini yelkalari orasiga olib, gujanak bulib utirardi.