Ibtido (tavrotning birinchi kitobi) Kirish

34–BOB 
Dinaning nomusi bulg‘anadi 
1 
Bir kuni Yoqub va Leaxning qizi Dina shu yerlik qizlarni ko‘rishga bordi. 
2 
Bu 
yerning begi Xamo‘r bo‘lib, u Xiv urug‘idan edi. Xamo‘rning o‘g‘li Shakam qizni ko‘rib 
qolib, ushladi va uning nomusiga tegdi. 
3 
Shakam Dinani qattiq sevib qoldi, qizning 
sevgisini qozonishga harakat qildi. 
4 
Otasiga: “Shu qizni menga olib bering”, deb aytdi. 
5 
Yoqub qizining nomusi toptalganini eshitdi. Yoqubning o‘g‘illari esa dalada mol–
qo‘ylarini boqib yurgan edilar. Ular qaytib kelgunlaricha Yoqub o‘zini bosib turdi. 
6 
Shakamning otasi Xamo‘r bu ish yuzasidan gaplashgani Yoqubning oldiga keldi. 
7 
Shu 
paytda Yoqubning o‘g‘illari daladan kelib qolishdi. Singillari sharmanda bo‘lganini 
eshitishdi–yu, qattiq g‘azablanib, tutaqib ketdilar. Shakam Yoqubning qizini bulg‘ab, 
Isroilda sharmandali ish qilgan edi. Bunday ish hech bo‘lmasligi kerak edi. 
8 
Xamo‘r ularga: 
— O‘g‘lim Shakamning qizingizga ishqi tushib qolibdi, iltimos, qizingizni o‘g‘limga 
bersangizlar, — dedi. 
9 
— Bir–birimiz bilan quda–andachilik qilaylik, qizlaringizni 
o‘g‘illarimizga olib beraylik, o‘g‘illaringizga qizlarimizni olib beringlar. 
10 
Shunda 
yurtimizda biz bilan birga, xohlagan yeringizda yashayverasizlar, bemalol savdo–sotiq 
qilaverasizlar*, yerlarimizdan o‘zlaringizga mulk orttirasizlar. 
11 
Shakam ham Dinaning otasi bilan akalariga iltimos qilib, dedi: 
— Menga muruvvat qilinglar, Dinani menga beringlar, evaziga istagan 
narsalaringizni beraman. 
12 
Qancha qalin yoki sovg‘a talab qilasizlar — men uchun 
ahamiyati yo‘q, beraman. Faqat qizingizga uylansam bo‘ldi. 
13 
Shakam Dinani sharmanda qilgani uchun, Shakam bilan Xamo‘rni Dinaning akalari 
aldadilar. 
14 
Ular Shakam bilan Xamo‘rga dedilar: 
— Singlimizni qandaydir sunnatsiz odamga berolmaymiz. Agar bersak, biz isnodga 
qolamiz*. 
15 
Biz faqat bir shart bilan rozi bo‘lamiz: hamma erkaklaringiz bizga o‘xshab 
sunnat qilinishlari kerak. 
16 
Shunda biz qizlarimizni sizlarga beramiz, sizlarning 
qizlaringizni olamiz. Sizlarning orangizda yashab, sizlar bilan bir xalq bo‘lamiz. 
17 
Lekin 

---

Ibtido
48 
bizning shartimizga ko‘nmasdan, sunnat qilinmasangizlar, singlimizni* olib ketamiz. 
18 
Ularning gapiga Xamo‘r bilan Shakam bajonidil rozi bo‘lishdi. 
19 
Shakam Dinaga 
xushtor bo‘lib qolganidan, bu talabni bajarishni tezlashtirdi. U oilasida hurmatga 
sazovor, eng obro‘li odam edi. 
20 
Xamo‘r bilan Shakam shahar darvozasiga* kelib, 
shaharning oqsoqollariga shunday deyishdi: 
21 
— U odamlar — bizning do‘stlarimiz. Ular bizning yurtimizda yashab, savdo–sotiq 
qilaversinlar. Yurtimiz keng, ularga ham yetadi. Shunda bir–birimiz bilan qiz olib, qiz 
berishamiz. 
22 
Ular faqat bir shart bilan bizning oramizda yashab, biz bilan bir xalq 
bo‘lishga rozi: oramizdagi hamma erkaklar, ular singari, sunnat bo‘lishlari kerak ekan. 
23 
Agar biz shunday qilsak, ularning hamma qo‘y–echkilari, mol–mulki bizniki bo‘ladi. 
Kelinglar, ularning aytganlariga rozi bo‘laylik, toki ular bizning oramizda yashab 
qolishsin. 
24 
Shahar darvozasiga borganlar Xamo‘r bilan uning o‘g‘li Shakamning gaplarini 
eshitgach, rozi bo‘ldilar. Butun shahar erkaklari sunnat qilindilar. 
25 
Oradan uch kun o‘tdi. Shaharning hamma erkaklari sunnat qilinganlari uchun hali 
ham og‘rib yotgan edilar. Yoqubning ikki o‘g‘li — Dinaning akalari Shimo‘n bilan Levi* 
qilichlarini oldilar va bamaylixotir shaharga kirdilar. Shahardagi hamma erkakni 
o‘ldirdilar. 
26 
Xamo‘r bilan uning o‘g‘li Shakamni ham o‘ldirib, Shakamning uyidan 
Dinani olib ketdilar. 
27 
Yoqubning qolgan o‘g‘illari, singlimizni sharmanda qilganlari 
uchun qasos olamiz deb, jasadlarni talab, shaharni talon–taroj qildilar. 
28 
Ular 
shahardagi va dalalardagi jamiki qo‘y–echkilarni, mol podalarini, eshaklarni olib 
ketdilar. 
29 
Shahar xalqining hamma boyliklarini, uylaridagi hamma narsasini o‘lja qilib, 
bolalarini va ayollarini asir qilib olib ketdilar. 
30 
Shunda Yoqub Shimo‘n bilan Leviga 
dedi: 
— Sizlar boshimga balo keltirdingiz. Endi bu yurtdagi Kan’on va Pariz xalqlari, 
qolaversa, hamma meni yomon ko‘radi. Biz ozchilik bo‘lsak, axir. Ular birgalashib hujum 
qilib qolgudek bo‘lsa, hammamiz qirilib ketamiz–ku! 
31 
Shunda o‘g‘illari: 
— Singlimizga fohishaday muomala qilishlariga yo‘l qo‘ymaymiz! — deb e’tiroz 
bildirdilar.