Janat Odamlar n65. p65
Download 0.62 Mb. Pdf ko'rish
|
Janat Odamlar n65
- Bu sahifa navigatsiya:
- Jannati odamlar 29
|
Xudoyberdi To‘xtaboyev
28 jonim ikkimiz dastarra, oybolta, o‘tkir teshamizni olib bog‘imiz etagidagi terakzorga jo‘nadik. Enajonim: – Hoy, nima qilasiz, bolani sovuqda qiynab, tanchada yotsin, – deya iltimos qilgan bo‘ldi. – Gangir-gungir ishlaymiz-da, – deb qo‘ydi bobom. Men ham yurishdan to‘xtab: – Ena, biz gangir-gungir ishlamoqchimiz, – deb qo‘ydim. Hov birda aytuvdim shekilli, men ana shu chakalak bo‘lib o‘sadigan terakzorimizdan judayam qo‘rqaman. Butalar orasida ajina, alvastilar berkinib yotadi. Bir marta Sanambuvi ikkovimiz o‘sha tarafga o‘ynagani borganimizda alvastining buvisini ko‘rganmiz. Malla sochlarini yozib, bola- larini o‘ynatib o‘tirgan ekan, shataloq otib qochib qolganmiz. Bobojonim o‘tkir oyboltamiz bilan terak kesishga tushdi. Men u kishining, qo‘y, xalaqit berasan, deyishiga ham qaramay ikki qo‘llab terakning silliqqina, muzdakkina tanasidan narigi tomonga itarib turdim. – Bobojon, – deyman goho, – bolta urganingizda terak nega qaltirab ketyapti? – Joni og‘riydi-da, – deb qo‘yadi bobojonim. – Voy, uniyam joni bormi? – Bo‘lmasam-chi, taq-taq deb ovoz beryap- ti-ku. – Taqillagani yig‘laganimi? – Ha, yig‘lagani. Tegma-tegma, deb yig‘layapti- da... ana, ko‘zidan yosh ham oqyapti. – Bo‘lmasa kesmay qoya qolaylik, jon bobojon. Jannati odamlar 29 – Kesmay ko‘prik qurolmaymiz, ko‘prik qilmasak odamlar soydan o‘tolmay, suvga yiqili- shyapti. Teraklar ko‘prik bo‘lishini bilganda yig‘lamasdi. Aslida ular men ko‘prik bo‘laman, men uylarga yog‘och bo‘laman, men terakman, kerakman, deb o‘sishadi. – Voy, teraklar ham gapiradimi? – Gapiradi, o‘g‘lim. – Mana bu niholchalar uning bolalarimi? – Ha, bolalari. – Unda onasi qaysi? – Shu kesayotganimiz – onasi-da... – Dadasi-chi? – Hu anavi yo‘g‘oni, qat-qat po‘sti bor-ku, ana o‘sha dadasi bo‘ladi. Endi, o‘g‘lim, nariroq tur. Xalaqit beryapsan. – Ikkovlari er-xotinmi? – deb so‘rashda davom etaman. – Ha, ikkovlari er-xotin bo‘lishadi. – Bobojon, enam sizning xotiningiz bo‘ladi-a? – deb so‘rayman yana. – Ha, xotinim bo‘ladi, – deb qo‘yadi bobom. Bir nafas jim turaman-da, yana so‘rayman: – Bobojon, katta bo‘lsam menga ham xotin olib berasizmi? – Olib beraman, toylog‘im, albatta, olib beraman, – bobom qaddini rostlab chuqur-chuqur entikadi. Negadir, bir daqiqagina ma’yuslanib qoladi, xo‘rsinadi, – Xudo xohlasa katta to‘y ham qilib beraman, karnaylar chaldiramiz. – Lekin, bobojon, menga Sanambuvini olib bermaysiz, xo‘pmi? |
