Mahbub ul-qulub

Tanbeh (49). 
Tildin azubat dilpisanddur va liynat sudmand. Chuchuk tilki, achchig‘liqqa evruldi, zarari om bo‘ldi, 
qandniki, muskir boda qildilar, harom bo‘ldi. Chuchuk so‘z sof ko‘ngullarg‘a qo‘shdur, barcha atfol 
tab’ig‘a muloyim halvofurushdur.
Bayt: 
Xush so‘zga kim o‘lsa mastu behush, Sharbat 
aro zahrni qilur no‘sh.  
Tanbeh (50). 
Harkimki, so‘zi yolg‘on, yolg‘oni zohir bo‘lg‘och uyolg‘on. Yolg‘onni chindek aytquvchi 
suxanvar - kumushni oltun ro‘kash qiluvchi zargar. Yolg‘on afsonalarda uyqu kelturguvchi, 
yolg‘onchi uyquda takallum surguvchi. Yolg‘on aytguvchi g‘aflatdadur. So‘zning asnofi bag‘oyat 
cho‘qdur, yolg‘ondin yamonroq sinfi yo‘qdur.
Ulki yolg‘on bila sarfi avqot etgay, anga bu yamon kelmagay yana mubohot etgay. Agar 
mustami’inni g‘ofil topqay, yolg‘onin ching‘a o‘tkarsa maqsudin hosil topqay. Zihi tengrig‘a yamon 
banda, ne tengridnn, ne xalqdin sharmanda. Mundoq nahsning chun erur yuzi yamonliq sari, bu 
nuhusatshior qutluq uydin tashqari.
Bayt: 
Ul kishini qutluq evdin tashqari surmak kerak, 
Qutluq ev dunyo durur, ya’inkn o‘lturmak kerak.  
Tanbeh (51). 
Birovkim, yolg‘on so‘zni birovga bog‘lag‘ay, o‘z qaro bo‘lg‘on yuzin yoqlag‘ay, kabira gunohdur. 
Oz so‘z hamki o‘trukdur zahri muhlikdur - agarchi miqdori o‘ksukdur.
Bayt: 
Zahrning oz esa miqdori dog‘i muhlikdur,
Ignaning no‘gi zaif ersa dog‘i ko‘r qilur.  

---

Alisher Navoiy. Mahbub ul-qulub 
www.ziyouz.com kutubxonasi
54
Tanbeh (52). 
Ulki, so‘zni bir yerdin yana bir yerga yetkurgay, elning o‘tgan gunohini o‘z bo‘ynig‘a indurgay. 
Nammomliq chin so‘zga mamnu’dur. Agar zuhur etgay - xayol qilki, yolg‘on so‘zga ne yetgay. So‘z 
terguvchining agar ulug‘i, agar kichigi - balki erurlar tamug‘ o‘tining tutrug‘i.
Bayt: 
Kim so‘zni terib aytguvchi og‘zig‘a bergay, 
Molik ani do‘zax o‘tining dudig‘a tergay.