Microsoft Word chingiz aytmatov oqkema lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
60
ergashib yursa. Qanday ajoyib bo‘lardi. Sen bilan maktabga ham birga borib kelgan bo‘larmidi?.. 
Bola bobosini kutardi, lekin undan darak yo‘q. Bir vaqt Seydahmad kelib qoldi. U nimadandir juda 
mamnun. Og‘zi qulog‘ida edi. Seydahmad kallasini chayqab o‘z-o‘zicha iljayardi. U yaqinroq 
kelganda di-mog‘idan spirt hidi anqib ketdi. Bola O‘razqulning o‘zboshimchaliklarini, bobosi va 
Bekey xolaning azob chekishlarini eslatuvchi bu badbo‘y hidni juda yomon ko‘rardi. Lekin 
Seydahmad ichganda aqliy jihatdan uncha hushyor bo‘lmasa ham, juda saxiy, muloyim va kishi
qalbiga ozor bermaydigan hazil-mutoyibalari bilan O‘razquldan farq qilardi. Bunday vaqtlarda u 
bilan bobosi Mo‘min o‘rtasida taxminan shunday suhbat ketardi. 
- Nega buncha tentaklarga o‘xshab kulasan, Seydahmad? Kayfing taraqmi deyman? 
- Oqsoqol, men sizni shunday sevamanki. Rostini aytsam, xuddi o‘z otamdek. 
- E-e, seni qara-yu, sening yoshingda... Boshqalar mashina haydab yuribdi. Sen bo‘lsang gapingni 
uddalab gapira olmaysan. Agar men sening yoshingda bo‘lganimdami hech bo‘lmaganda traktor 
haydagan bo‘lardim. 
- Oqsoqol, menga armiyada komandirimiz bu ishga layoqatsizligimni aytgan edi. Biroq piyodalar 
safida xizmat qildim. Piyoda askarsiz ish bitmaydi-ku axir... 
- Piyoda askar emish! Piyoda askar emas, ishyoqmassan. Xotining bo‘lsa... Xudo ham tengiga 
qo‘shmas ekan. Senga o‘xshaganning yuztasi bitta Guljamolga arzimaydi. 
- Shuning uchun ham biz er va xotin bu yerda yuribmiz-da, oqsoqol. 
- Ha, seni gapga qo‘ysa... Ho‘kizday kuching bor, aql esa... - Umidsiz qo‘l siltab qo‘ydi Mo‘min 
bobo. 
- Mu-u-u, - deb ma’raganday kulib qo‘ydi Seydahmad. 
Shundan keyin u hovlining o‘rtasida turib olib o‘zining allaqanday eshitib olgan g‘alati ashulasini 
kuylay boshladi: 
Sariq-sariq tog‘lardan,
Sariq otda men keldim.
Och eshiging, ey, sariq savdogar,
Biz ichamiz sariq vinodan. 
Ko‘ng‘ir-qo‘ng‘ir tog‘lardan,
Qo‘ng‘ir otda men keldim.
Och eshiging, ey, qo‘ng‘ir savdogar,
Biz ichamiz qo‘ng‘ir vinodan... 
Shu tarzda davom etib ketaverardi, chunki u ba’zan tog‘dan tuyada kelgan bo‘lsa, ba’zan xo‘rozda, 
sichqonda, toshbaqada, xullas, nimaiki jonivor bo‘lsa, o‘shalarda kelaverardi. Mast Seydahmad
bolaga hushyorligiga qaraganda yoqimliroq ko‘rinayotgandek edi. Shuning uchun ham Seydahmad 
shirakayf bo‘lib kelganda bola ochiq ko‘ngillik bilan iljayib qo‘yardi. - E-ha! - xitob qildi Seydahmad 
ajablanib. - Seni kasal deyishgan edi-ku. Ha, sen umuman kasal bo‘lmaysan. Sen hovlida nega 
o‘ynamay qolding? Bunaqasi ketmaydi. - Seydahmad bolaning to‘shagiga ag‘anab yotdi. Uning 
qo‘llaridan va ust-boshidan spirt va yangi so‘yilgan xom go‘shtning hidi anqib turardi. U bolani 
quchoqlab o‘pa boshladi. Uning o‘sib ketgan dag‘al soqoli bolaning yuzlarini timdalab achitardi. 
- Bo‘ldi endi, Seydahmad amaki. - Iltimos qildi bola. - Bobom qani, ko‘rmadingizmi? 
- Bobong anavi yokda, - Seydahmad qo‘lini havoda noaniq aylantirdi. - Biz mana shu... Yog‘ochni 
suvdan olib chiqdik. Va bir oz isib olish uchun ichdik. Hozir esa u go‘sht pishirayotir. Tur o‘rningdan. 
Kiyimlaringni kiy, birga ketamiz. Bu nimasi! Yaxshi emas. Biz hammamiz u yerda bo‘lsagu, sen bu 
yerda yolg‘iz yotsang. 
- Bobom turmagin degan, - dedi bola. 
- Qo‘ysangchi bo‘lmagan gapni. Yur, tomosha qilamiz. Bu har doim bo‘lavermaydi-ku. Butun 

---

Chingiz Aytmatov. Oqkema (qissa)